"BEOGRAĐANI OTIŠLI KUĆI" Prestonica prazna i za ove praznike, a ko su zapravo PRAVI BEOGRAĐANI?
Na društvenim mrežama ovih dana povela se ponovo po ko zna koji put polemika o tome ko su pravi Beograđani.
Ova tema uvek je naročito aktuelna tokom praznika kada beogradske ulice ostanu puste i kada svi kao mantru ponavljaju: "Beograđani otišli kući". Pitali smo istoričare kako oni objašnjavaju projam pravi Beograđani i šta uopšte znači biti pravi Beograđanin.
Kako je za medije objasnio istoričar Aleksandar Uzelac, pravila po kojima se određuje da li je neko Beograđanin, ne postoje.
- Takva pravila ne postoje. Beograđanin je naprosto svako ko živi, odnosno ima stalno prebivalište u Beogradu, bez obzira na svoje poreklo - kazao je Uzelac.
(UZNEMIRUJUĆI VIDEO) POKOLJ PASA U ZEMUNU: Vlasniku krvave ruke, ljudi gledaju u neverici šta se dešava
HARMONIKE I BLOKADA CENTRA BEOGRADA: Policija morala da reaguje zbog nesvakidašnjeg slučaja (VIDEO)
NAČINJENA VELIKA ŠTETA: Palo stablo na Lekinom brdu - dva automobila uništena
Međutim, mnogi ljudi koji sebe smatraju Beograđanima kao argument za to navode da je već nekoliko generacija njihovih predaka iz Beograda, te samim tim smatraju da im "titula" Beograđanina beskompromisno pripada. S druge strane, imamo i one koji tvrde da su pravi Beograđani samo na osnovu toga što su rođeni u prestonici.
Ali, kako tvrdi Uzelac, u jezičkom smislu to uopšte nije bitno, dok u kulturnom pogledu mnogi smatraju da jeste.
- Nije Beograd u tome poseban u odnosu na druge prestonice. U velikim gradovima se često ističe podela na “starosedeoce”, odnosno one koji mogu da prate svoje poreklo u istom mestu nekoliko generacija unazad i druge koji su se tu doselili zbog studija, posla ili drugih razloga. Međutim, danas ova podela u svetu sve više gubi na značaju - priča Uzelac.
Dodaje da zbog zdravije klime i opuštenijeg načina života, u razvijenijim zemljama ljudi masovno teže tome da napuste prestonička gradska jezgra ili zgusnute urbane četvrti na periferiji i presele se u manja mesta koja gravitiraju ka prestonici, odnosno da stanove zamene za kuće. Uzelac smatra da ovaj trend kod nas još uvek nije zaživeo, uglavnom zbog nerešenih infrastukturnih problema.
Ko su pravi Beograđani?
Verovatno se mnogi pitaju šta uopšte značiti biti pravi Beograđanin, a istoričar Uzelac nam je kazao koje su to neke osobine koje pravi Beograđani imaju.
- Pravi Beograđani su svi oni ljudi koji, uprkos saobraćajnim gužvama i brojnim komunalnim problemima, žive u Beogradu i ne žele da odu iz njega - zaključuje on.
Istoričar Vladimir Dulović smatra da su pravi Beograđani oni koji su spremni da izdvoje vremena i snage da doprinesu boljitku svoga grada pa bilo to nekad i nauštrb njihovog ličnog i dobra njihovog zavičaja. Kako kaže, ako vikende provode kod dede na selu, utoliko je uspeh Beograda veći.
- Sintagma „pravi Beograđani“ često se zamenjuje onom „stari Beograđani“. A njih, ruku na srce, zbog burne i nasilne istorije naše prestonice, i nema mnogo. Najstarije beogradsko poreklo mogu da dokažu ovdašnji Jevreji jer su oni zadržali ista prezimena koja su nosili u 16. veku kada su se ovde doselili - kaže Dulović.
Objašnjava da je tako, na primer, još 1542. godine u Beogradu zabeležen trgovac Juda Кalderon, a nekoliko nosilaca ovog prezimena i danas žive u prestonici. Ostali Beograđani tog davnog doba su se raselili – Srbi u Budim, Кarlovce, Novi Sad, a muslimani u Niš, Sarajevo, Šamac itd, mada su mnogi od njih ostali trajno obeleženi poreklom pa su poneli prezimena poput Beogradac ili Biogradlija.
Najstariji Beograđani
- Zato nam, osim već spomenutih Jevreja, kao najstariji Beograđani preostaju potomci porodica koje su se ovde doselile tokom 19. veka. No, ako uzmemo da je Beograd nakon odlaska Turaka tj. muslimana 1862/63. imao tek 25.000 stanovnika postaje sasvim jasno da retko koja današnja porodica može da se podiči dugačkim beogradskim rodoslovom, bilo da su im preci bili Baba-Dudići ili, pak, dunavski alasi - kazao je.
Naravno, i Dulović ističe da nije potrebno imati beogradsko poreklo da bi se osećalo Beograđaninom ili Beograđankom. Niti je to ikada bio slučaj. Dodaje i da je najveći broj znamenitih Beograđana koji su naš grad učinili onim što on jeste danas bili došljaci.
- Setimo se samo Milana Jovanovića-Stojimirovića, rodom Smederevca, čija je knjiga „Siluete starog Beograda“ kvintesencijalno štivo za upoznavanje ovdašnje građanske klase iz njenog zlatnog doba. Кako danas žitelja glavnog grada Srbije ima toliko da je mesto rođenja na opštini Savski venac ili Zvezdara odavno prestalo da bude bilo kakav izuzetak (a još manje izuzetnost) možemo zaključiti da je biti pravi Beograđanin više pitanje delanja nego porodičnog nasleđa - zaključuje Dulović.