Svi pričaju o prenosu mošti Svetog Nikole u Rusiju, a niko ne zna da se deo nalazi u Srbiji
Velika sreća za srpski narod
Mošti Svetog Nikole Čudotvorca, jednog od najpoštovanijih svetaca kod pravoslavnih hrišćana, stigle su juče u crkvu Hrista spasitelja u Moskvi, nakon što su provele preko 900 godina u crkvi u Bariju. Ono što je još lepša vest za sve Srbe, jeste da se deo moštiju ovog sveca već nalazi u Srbiji!
Nakon 900 godina: Mošti Svetog Nikole Čudotvorca stigle u crkvu Hrista spasitelja (FOTO)
Sutra je letnji SVETI NIKOLA: Ako ste u nevolji ili BOLESNI obavezno URADITE OVO!
Naime, u manastiru Radovašnica, koji se nalazi na 23 kilometara od Šapca čuva se deo moštiju ovog u Srba veoma poštovanog sveca.
Ovaj manastir poseduje pet velikih svetinja: čestice moštiju svetog Nikole i svetog velikomučenika Georgija, poklon ruske crkve iz Beča. U malom relikvijaru nalazi se deo rebra Božjeg ugodnika Teodora Tirona, koji su doneli kao poklon članovi bratstva manastira Hopovo, 1965. godine i obnovili prijateljstvo ova dva manastira. Četvrta svetinja su čestice moštiju prevlačkih velikomučenika, koji se nalaze u oltaru manastirske crkve (140 monaha otrovanih 1441. godine, na dan svoje slave). Peta svetinja, kopija ikone Trojeručice, poklon je manastira Hilandara.’’ (Delovi teksta sa sajta SPC Altena)
Prvi pisani pomen manastira je turski popis iz 1548. godine, dok se u našim izvorima indirektno pominje 1541. godine. Svakako, manastir je sagrađen pre dolaska Turaka i zadužbina je nekog nižeg plemića. U turskim popisima iz 1600. i 1624. godine, nalazimo i drugo ime ovog manastira - Kosanik. Ime je možda vezano za stari Kosanin grad, čije ruševine se nalaze na vrhu Cera. U starim zapisima se manastir naziva i Hram Svetog arhangela Mihaila, ili Mihaila i Gavrila, na reci Radovanščici ili Radovantici.
Hteli da ga izbace iz islamske zajednice: Musliman platio obnovu pravoslavne crkve stare 700 godina
Manastir se nalazi ispod planine Cer, na mestu okruzenom stoletnim stablima hrastove, bukove i lipove sume, u selu Radovašnica. Hram Svetih arhangela Mihaila i Gavrila pominje se u najstarijim zapisima sa reke Radovasnice. Smatra se da je manastir zaduzbina kralja Dragutina Nemanjica, kojije vladao od 1282. do 1316. godine.
U ostacima porušene svetinje prilikom iskopavanja pronadjen je, u drugom temelju priprate, kamen u vidu nadgrobne ploče. Manastirsko bratstvo i vernici smatraju da su pod kamenom kosti - močti nepoznatog bogougodnika, čija je volja mnogima pomogla da nadju isceljenje.
