"KOLONIZACIJA VOJVODINE": Umetnička izložba u Novom Sadu koja će trajati do 20. februara
Izložba u Kulturnom centru Novog Sada.
Dokumentarna izložba "Preci i potomci" juče je otvorena u Likovnom salonu Kulturnog centra Novog Sada, koju će svi zanteresovani moći da pogeldaju do 20. februara
Izložbe se organizuju u okviru projekta "Kolonizacija Vojvodine", koji je deo zvaničnog programa Evropske prestonice kulture – Novi Sad 2022. pri programskom luku "Seobe".
VREDNOST OVE INVESTICIJE IZNOSI 476 MILIONA EVRA: Evo kakve koristi donosi građanima Srbije
DA LI JE OVO MOGUĆE? Pokušali da ukradu zaštitnu ogradu na brzoj pruzi Beograd-Novi Sad
NOVI SAD POSTAJE PRAVA METROPOLA: Građani saglasni sa izgradnjom četvrtog mosta, šire se zelene površine
Sunčica Marković, zamenik direktora KCNS, za portal NS Uživo govori da je projekat “Kolonizacija Vojvodine” nastao u okviru programa Kulturni centar koji se zadnjih nekoliko godina bavi jubelijima i znamenitim datumima naše istorije. Ovog puta je to bilo u saradnji sa stručnim saradnikom dr Milanom Micićem, kada su u pitanju teme iz nacionalne istorije.
- Otvorili smo juče čitav program, sa otvaranjem ove dve temetske izložbe imaćemo program koji će trajati dve nedlje, do 20. februara, i u skladu sa našim kapacitetima publici ćemo da ponudimu razne vrste programa od projekcije filmova, promocije knjiga, tribina, stručnih predavanja, radionica za decu. Dokumentarnim izložbama ćemo približiti period naseljevanje Vojvodine između dve svetska rata, i u manjoj meri naseljavanje Vojvodine posle Drugog svetskog rata. Te dve kolonizacije su fokus ovog programa – rekla je zamenica direktora KCNS, koja je takođe, urednik i izvršni producent projekta.
Sagovornica je napomenula da je danas otvaranje dokumentarne izložbe “Seljačka zemljiradnička zadruga Hercegovina”, u Malom likovnom salonu, koja se bavi kolonizacijom posle Drugog svetskog rata, tačnije autentičnim fotografija iz jedne seljačke radničke zadruge.
U procesu kolonizacije 1921-1941. godine na području danačnje Vojvodine formirano je preko 80 kolonija koje je naselilo između 65.000 i 70.000 stanovnika. Formirana su sasvim nova naselja, dok su neke od kolonija postale njihov integralni deo.
Kolonisti su bili srpski ratni veterani – dobrovoljci, bivši austrougraski državljani iz Like, Bosne, Hercegovine, Boke Kotorske, Banije, Korduna i Dalmacije, Srbi iz Mađarske i Rumunije koji su se preselili u matičnu zemlju i banatski bezemljaši – meštani iz banatskih sela iz okoline današnjeg Zrenjanina i Kikinde.
Naselja koja su formirana su mešovita, u kojima su se spleli običaji srpskog stanovništva iz različitih krajeva. U kolonističkim naseljima, koja su najmlađa u Vojvodini, neguje se sećanje na pretke – pionire stvaraoce tih naselja.
U godinama 1921-1923 obeležava se stogodišnjica međuratne kolonizacije. Osnivači naselja imali su svoje vrednosti: izraženi srpski patriotizam, ogroman životni vitalizam jer po doseljenju nisu dobili kuće, stoku i poljoprivredna radila, već su počinjali "život na goloj ledini", borbenost, životnu energiju, izrazitu međusobnu solidarnost, prilagodljivost novom načinu života, sklonots i poštovanje prema obrazovanju.
