OD SJAJA DO OČAJA: Sudbina nekada perspektivnog primorskog grada
Grad koji je osamdesetih godina od svih primorskih gradova imao ubedljivo najviše gostiju iz Evrope, posebno iz Nemačke, danas jedva preživljava.
"Gradu uveden stečaj"
Ulcinj danas broji oko 1.900 zaposlenih u privredi, što je upola manje nego pre 25 godina, kada je toliki broj radnika zapošljavala skoro samo Ulcinjska rivijera.
Dugogodišnji šef gradskog sindikata Šefki Keko Ljamović kaže da je socijalni status radnika alarmantan, posebno u Opštini i javnim preduzećima gde plate kasne od četiri do osam meseci.
“Ulcinju je davno uveden stečaj i mi to svi znamo. Ovo su posledice”, kaže Ljamović u razgovoru za „Vijesti”.
Životarenje
Grad koji je osamdesetih godina od svih primorskih gradova imao ubedljivo najviše gostiju iz Evrope, posebno iz Nemačke, danas jedva preživljava i plaća penale loše politike, koja je rezultirala rušenjem elitnih hotela i likvidacijom preduzeća od značaja ne samo za grad već za celu državu.
Pre 25 godina, Ulcinjska rivijera zapošljavala je 1.700 radnika, solana “„Bajo Sekulić” 515, GP “„Primorje” 420, “Albatros” 102, Ferijalni savez 65, “Agroulcinj” 130, “Otrantkomerc” 230, Jadranprevoz 45, AD “Kodre” 40, “Ultep” 110 a Tržni centar “Primorke” iz Bara 70.
Ulcinjska rivijera nakon pogubne privatizacije u kojoj su sa lica zemlje zbrisani “Galeb” i “Lido”, danas upošljava deset puta manje radnika, u Solani ih nema dok su kroz bolne stečaje do likvidacije prošli “Primorje”, “Agroulcinj”, pekara “Kodre”, “Ultep” i Tržni centar.
Prema podacima Monstata, Ulcinj je ubedljivo najsiromašnija opština na primorju i sa najmanjom prosečnom platom u državi.
Nekada su imali najškolovaniji turistički kadar, govorili više jezika, podsećaju podgoričke "Vijesti".
Trafike pune bivših radnika
U hotelu „Lido” sada je zaposleno samo sedam radnika iako ih je do privatizacije bilo deset puta više. Radnici nekadašnjeg “Galeba” sada prodaju cigarete i novine po trafikama.
“Nekada smo imali najškolovaniji turistički kadar u Crnoj Gori. Nije bilo konobara ili kuvara koji nije govorio njemački pa i još poneki strani jezik. Zato je tužno danas gledati te ljude kako prodaju cigarete ili obilaze Biro rada”, kaže Ljamović.
Pročitajte i:
