Pre pet godina nas je napustio: Ipak, pesme Ljubiše Stojanovića Luisa će živeti zauvek

Za sobom je ostavio suprugu Silvanu i šestoro dece − Miću, Marka, Andreja, Sergija, Maju i Elu Mitu. Milioni ljudi širom stare Jugoslavije pamte ga po originalnom izgledu i jedinstvenom muzičkom pravcu.

Ljubiša Stojanović je rođen u Leskovcu 25. juna 1952. godine, a svoj nadimak Luis dobio je sa devet godina, zbog odlične interpretacije pesama Luisa Amstronga. Muzikom je profesionalno počeo da se bavi sa 18 godina, da bi svoj prvi album “Ne kuni me, ne ruži me, majko” objavio deset godina kasnije.

Po završetku osnovne škole prelazi u Niš, gde se upisuje u srednju muzičku školu, odsek solo pevanje i teorija. Od 1969. godine je član Niškog udruženja zabavne i džez muzike. Po okončanju srednje muzičke škole upisuje Fakultet muzičkih umetnosti u Beogradu, gde pored pevanja studira i tonski slog sa aranžiranjem i folklorom.

Među prvima počinje da spaja džez sa prepoznatljivim zvucima folklora svoje zemlje. U septembru 1980. godine snima svoju prvu ploču koja dostiže dijamantski tiraž. Četiri godine kasnije snima svoju drugu ploču pod nazivom “Duda”, koja dostiže platinasti tiraž, i u oktobru iste godine izbija na prvo mesto jugoslovenske liste popularnosti.

Tvorac je mnogobrojnih hitova među kojima su “Dunjo moja“, “Sve se osim tuge deli“, “Obriši suze, mala moja”, “Ciganski san“, “Opa, opa“, “Slike u oku“… Zajedno sa srpskim bendom “Flamingosi” pobedio je na Beoviziji 2006. godine sa pesmom “Ludi letnji ples“.