BOGATSTVO JEDNOG GRADA U 40.000 KNJIGA: Upoznajte Mačvu iz ugla čuvenog književnika Janka Veselinovića (FOTO/VIDEO)
Narodna biblioteka "Janko Veselinović" u Bogatiću danas raspolaže fondom koji broji više od 40.000 monografskih publikacija.
U opštini Bogatić vekovima se neguje kulturno nasleđe i čuva sećanje na istoriju i njene znamenite ličnosti. Turisti iz svih krajeva Srbije dolaze upravo u ovu mačvansku opštinu da udahnu malo istorije u svoju memoriju i prisete se ko je sve to zadužio srpski narod i sačuvao njegovu kulturu i tradiciju.
Mnoge poznate ličnosti koje su gradile i koje su se borile za Srbiju, ovu danas, kakvu poznajemo bili su stanovnici upravo ove opštine. U Mačvi rođeni, iz Mačve odlazili, razvijali svoje znanje i ideje i u Mačvu se sa više znanja, iskustva i rada vraćali.
Mesto gde u pletenoj korpi nastaje magija za nepce: Znate li za legendarni PIROTSKI KAČKAVALJ sa leskovog pruća? (FOTO/VIDEO)
KO JE BIO DESPOT STEFAN LAZAREVIĆ: Veliki vladar Srbije na vlast došao sa svega 13 godina! (FOTO/VIDEO)
ODOLELA JE MNOGIM RAZARANJIMA: U crkvi Presvete Bogorodice nalazi se nešto što se nigde u Srbiji ne može naći
Samo jedan od mnogobrojnih poznatih ličnosti čija priča fascinira sve meštane, građane Srbije, ali i turiste rođen je i živeo je u ovom okrugu jeste upravo Janko Veselinović. Janko Veselinović je bio srpski književnik. Rođen je 13. maja 1862. godine u Salašu Crnobarskom, a preminuo 26. juna 1905. godine u Glogovcu. Za dve decenije književnog stvaralaštva objavio je 127 pripovedaka, dva romana, dva nezavršena romana, dva započeta romana i dva pozorišna komada, te se s pravom može uvrstiti u kategoriju najplodnijih srpskih pripovedača.
U svojim pripovetkama Janko je slikao svoju Mačvu u kojoj je rodjen i koju je strasno voleo, i Posavotamnavu, koju je upoznao kao učitelj u Svileuvi i Koceljevi. Njegove pripovetke su posvećene seljacima, čiji život želi da prikaže što izvornije, ali i da idealizuje sklad i harmoniju porodične zadruge. Među brojnim delima izdvajamo: roman Hajduk Stanko (1896), pozorišni komadi Potera i Đido, Slike iz seoskog života 1886., Poljsko cveće, Pripovetke, Rajske duše, Stari poznanici (zbirke pripovedaka).
Književni rad
Glavne teme njegovih priča su selo i seljaci. U njima on opisuje Mačvu i njene ljude trudeći se da ih predstavi onakve kakvi zaista jesu. Ipak, ne uspeva da se otrgne idealizaciji patrijarhalnih odnosa. Vrlo mali broj njegovih dela bavi se temama iz gradskog života. U periodu od 1890. do 1899. godine najviše je pisao pozorišne tekstove.
Jedan od njih koga je nazvao "Potera" premijerno je izveden u septembru 1895. godine u Beogradu. Reč je o predstavi u kojoj su glavni motivi narodni običaji i verovanja. "Potera" je od tada odigrana više od 150 puta na sceni beogradskog Narodnog pozorišta, kao i teatara širom zemlje.
Pozorišni komad "Đido" koji je prvi put predstavljen nekoliko godina pre toga, takođe je bio veoma popularan, te je doživeo više od trideset izvođenja u Beogradu i regionu. Dok je živeo u Beogradu skup život i kafana "naterali" su ga da piše tekstove po narudžbi. Njegovo najpoznatije delo je roman "Hajduk Stanko" koji je objavio 1896. godine u Beogradu. U njemu Veselinović opisuje Prvi srpski ustanak u svom mestu.
Roman je naišao na pozitivne reakcije kritike i publike, ali je neslućen uspeh postigao tek posle Drugog svetskog rata. Do 1963. godine "Hajduk Stanko" je doživeo 24 izdanja. Preveden je na mnoge svetske jezike. 1897. godine godine je u listu "Delo" objavio prvi deo političkog romana "Junak naših dana". Međutim, drugi nastavak izašao je tek šest godina kasnije u istom listu. Godine 1889. je u listu "Kolo" objavio deo autobiografskog romana "Borci", ali čitaoci nikada nisu imali priliku da pročitaju celo delo. Naime, ni jedan od ova dva romana Veselinović nikada nije završio.
Narodna biblioteka "Janko Veselinović"
U njegovu čast, u znak zahvalnosti i sećanja na njegov rad i delo osnovana je Narodna knjižnica i čitaonica "Janko Veselinović" u Bogatiću 1946. godine, a prve knjige koje su bile ponuđene čitaocima, prikupljali su i donosili sami meštani Sreza mačvanskog. Prostorije tadašnje knjižnice bile su smeštene preko puta Osnovne škole, na mestu današnjeg kafea "Havana". 1950. godine, biblioteka je premeštena u ulicu Mike Vitomirovića, a naziv Narodna biblioteka "Janko Veselinović" dobila je 1960 godine.
Te godine ova ustanova ulazi u sastav Kulturno-prosvetnog centra, kasnije nazvanog Zajednica domova kulture(1970 g.), odnosno današnji Kulturno-obrazovni centar(od 1977 g.).
Odlukom Skupštine Opštine Bogatić od 18. februara 2011. godine, Narodna biblioteka "Janko Veselinović" ponovo postaje samostalna ustanova kulture.
U sastavu Biblioteke posluju tri odeljenja:
1. Odeljenje za nabavku i obradu bibliotečke građe Olivera Zebić
2. Odeljenje za rad sa odraslima, Bogosav Ilić i Svetlana Ković
3. Odeljenje za rad sa decom i omladinom Marko Simić i Saša Đuričić
Narodna biblioteka "Janko Veselinović" u Bogatiću danas raspolaže fondom koji broji više od 40.000 monografskih publikacija.
Stalnim pribavljanjem novih knjiga, organizovanjem književnih večeri, tribina i promocijama novih izdanja, Biblioteka danas predstavlja kulturni i informacioni centar lokalne zajednice i jedan je od nosilaca kulturne delatnosti u opštini Bogatić.
Projekat je finansiran iz budžeta opštine Bogatić. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
