OCILA u Irskoj i Nemačkoj!? OTKRIVENA TAJNA! Evo da li Srbi zaista imaju veze sa tim
Pronađeni znaci liče na grb Republike Srbije
Na društvenim mrežama nedavno su se pojavile fotografije sa slikama skulptura i nadgrobnih ploča na kojima se nalazi, kako tvrde njeni autori, grb Srbije i Srba. Ovde ne treba napominjati da spomenika sa grbom Republike Srbije u samoj našoj zemlji ima na svakom koraku, međutim, problem je taj što su fotografije uslikane u Irskoj i Nemačkoj. Da li je zaista moguće da su Srbi ostavili traga u ovim zemljama, na ovakav način? Ili se iza toga krije nešto što se vekovima skrivalo od srpskog naroda?
Misterija boce stare 1.650 godina: U njoj se krije velika tajna koja godinama muči čovečanstvo
Na prvoj fotografiji može se videti nadgrobna ploča na jednom lokalnom groblju u Republici Irskoj, južno od Dablina. Na njoj je, kako se tvrdi, grb sa ocilima sličan onom koji se danas nalazi na zastavi Republike Srbije.
Sličan simbol nalazi se i u samom centru Drezdena na jednom od kipova koji “čuvaju” ulaz u tamošnju katedralu.
Kako bi se na pravi način utvrdilo, makar u osnovnim crtama, da li ove oznake zaista potiču ili imaju veze sa Srbima, treba se podsetiti kako je nastao današnji grb Republike Srbije i od čega se on sastoji.
Krst je jedan od najstarijih univerzalnih simbola. Javlja se mnogo pre pojave hrišćanstva, kod starih Grka i Rimljana, kao i na starom istoku. Uvek je imao pozitivno, solarno i životvorno značenje, a njegov oblik oduvek je bio zahvalan za razne simboličke kombinacije, ukrašavanja i tome slično.
Simbol ognjišta i svetlosti
Ocilo (ognjilo, kresivo) je naprava od čvrstog metala, obično čelika, polukružnog ili sličnog oblika. Služilo je za paljenje vatre, pošto se udaranjem ocila o kremen stvarala početna varnica za stvaranje vatre. Simboličke predstave ocila javljaju se još u drevnoj Mesopotamiji, a potom i kod Jevreja, starih Grka i Rimljana.
Dvoglavi orao kao i štit na kome se nalazi krst sa ocilima potiču zapravo iz Vizantije. U 13. veku, u vreme vladavine dinastije Paleologa, vizantijski novac sve češće sadrži tetragram koji čini krst sa četiri grčka slova beta, a koja označavaju izreku “Car careva caruje carevima” (grč. βασιλεὺς βασιλέων, βασιλεύων βασιλευόντων).
Krst sa ocilima, uz dvoglavog belog orla, čini najznačajniju heraldičku (heraldika – nauka o grbovima) figuru koja je tradicionalni grb Srbije.
Grb sa krstom i ocilima prvi put se može primetiti kod Srba tek u 14. veku na grbu Mrnjavčevića, Dečanskom polijeleju (1397) i na jednoj seriji novca despota Stefana iz 15. veka.
Posle Drugog srpskog ustanka, Srbija je u okviru borbe za autonomiju vodila i borbu za dobijanje zvaničnih državnih simbola – grba i zastave. Krst sa ocilima kao tada već opšte prihvaćeni grb Srbije, nalazi se na pečatima kneza Miloša, kao knežev lični i državni grb. Sam knez Miloš mnogo je polagao na to da njegova Srbija dobije državnopravno obeležje i priznate državne znake. Grb kneževine Srbije ozakonjen je prvi put utekstu Sretenjskog ustava, 1835. godine.
Ako se uzme sve navedeno u obzir, pomenuti simboli iz Irske i Nemačke ne mogu imati veze sa Srbima. Kao što je već navedeno, krst sa ocilima koristio se širom Evrope, a ako se uzme u obzir vreme kada je ovaj simbol prvi put počeo da se koristi u srpskom narodu, kao i teritorije na kojima se prostirala srpska država u 14. i 15. veku, nemoguće je izjednačiti ove simbole.
OVDE možete pogledati samo neke primere grbova i zastava na kojima se nalazi krst sa ocilima.
Slične tekstove o zanimljivoj istoriji možete pratiti OVDE.
