BLISTAVA SAGA KONAKA KNEGINJE LJUBICE Od skromne stambene palate do kulturnog epicentra 19. veka u Beogradu!
Gde je i šta predstavlja Beograd danas? Švajcarski arhitekta Le Korbizije je jednom prilikom izjavio: “Beograd je najružniji grad na svetu, na najlepšem mestu na svetu.”. Slažemo se sa delom o najlepšem mestu na svetu, a u okviru projekta “Beograd danas”, daćemo sve od sebe da demantujemo prvi segment Le Korbizijeove tvrdnje i istaknemo koliko je diverzitet, koji je obeležio bogatu istoriju našeg glavnog grada, važan i koliko se zapravo lepote krije u šarenilu stilova, epoha i kultura, koje su strujale gradom kroz njegovu hiljadugodišnju prošlost.
Prvo nepokretno imanje koje je država kupila i platila iz narodne kase bio je Knežev dvorac 1818. godine za 15.000 groša.
Do 1829. godine, na mestu između zgrade Patrijaršije i današnjeg konaka nalazio se stari dvor, koji je služio kao stambeni prostor. S obzirom na njegovu starost i dotrajalost, knez Miloš je odlučio da sagradi novi konak. Novi konak je trebao biti veći i reprezentativniji od Gosposkog dvorca, jer je trebao svedočiti o ekonomskoj moći i čvrstoj vlasti Miloša Obrenovića nakon dobijanja Hatisherifa 1830. godine.
Konak kneginje Ljubice je jedan od najreprezentativnijih primeraka građanske arhitekture prve polovine 19. veka u Beogradu. Građen je u periodu od 1829. do 1830. godine prema zamislima kneza Miloša, koji je želeo da služi kao dom njegove porodice, kneginje Ljubice i sinova Milana i Mihaila, kasnijih srpskih kneževa, istovremeno služeći i kao rezidencija.
Izgrađen je prema idejama i pod nadzorom Hadži-Nikole Živkovića, pionira srpskog građevinarstva.
Kopanje temelja počelo je u julu 1829. godine, a Konak je završen u kasnoj jeseni 1830. godine. Kneginja Ljubica je 22. novembra 1830. godine javila mužu da su se uselili u novi konak. Kasnije, 1836. godine, dodat je amam sa jednospratnim traktom.
Konak kneginje Ljubice se nalazi u centru Beograda, u jednom od najstarijih delova grada, između današnjih ulica Kneza Sime Markovića i Kralja Petra, nekadašnjih ulica Bogojavlјanske i Dubrovačke. Konak je smešten u prostranoj bašti i okružen zelenilom.
Konak kneginje Ljubice ima pravougaonu osnovu i tri nivoa: podrum, prizemlje i sprat. Podrum je sa svodovima, dok su prizemlje i sprat građeni korišćenjem klasične opeke i drvenih konstrukcija. Krov je četvorovodni i pokriven ćeramidom, a iznad njega se nalazi osmostrani kubet i osam dimnjaka.
Konak kombinuje elemente građanskih kuća balkanskog stila i pokazuje uticaj evropske arhitekture. Fasade su bogato dekorisane sa pilasterima, lučnim završecima na prozorima, profilisanim venčima i drugim detaljima. Erkeri na fasadi imaju polukružni oblik u osnovi.
Konak je kroz vreme služio različitim svrhama, uključujući državnu blagajnu, Liće, Prvu beogradsku gimnaziju, sudove, i školu za gluvonemu decu. Kasnije je postao Muzej savremene umetnosti - "Muzej kneza Pavla," a danas je deo Muzeja grada Beograda.
Očuvan je kao spomenik kulture od izuzetnog značaja.
Izložba "Enterijeri Beogradskih Kuća 19. Veka" predstavlja reprezentativan izbor umetničkih i primenjenih predmeta iz kolekcija Muzeja grada Beograda. Ovi predmeti datiraju iz 19. veka i predstavljaju proizvode zapadnoevropske i domaće zanatsko-umetničke, kao i industrijske proizvodnje. Pripadali su članovima vladajuće dinastije Obrenović i uglednim građanskim porodicama.
Stalna postavka pruža uvid u nastanak i razvoj visoke građanske kulture, način života i stanovanja u devetnaestovekovnom Beogradu.
Projekat je finansiran iz budžeta Grada Beograda. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
