MILOŠEVAC JE NAJJAČI: Sportska nadmetanja u Radovanjskom lugu
U sklopu manifestacije U slavu velikog Vožda, koja je juče počela u Velikoj Plani, danas su u Radovanjskom lugu, mestu gde su Srbi sekirom brutalno sasekli jednog od najvećih među sobom Đorđija Petrovića Karađorđa, legendarnog vožda Prvog srpskog ustanka, koji je uvek bio spreman stići i uteći i na strašnom mestu postojati, održana sportska nadmetanja u više disciplina.
I skoro u svim pobedili su članovi ekipe Miloševac, delije iz istoimenog sela kraj Velike Morave, koje nastavljaju da „terorišu“ protivnike ne samo u Velikoj Plani, nego i širom Srbije.
U VELIKOJ PLANI POČELI 31. VOŽDOVI DANI: 205 godina od ubistva Karađorđa
UŽIVO IZ CRNE GORE: Kolaps na Gostunu u OBA smera, čeka se i do sat i po vremena (FOTO)
NESTAO MLADIĆ NADOMAK BAČKE PALANKE: Na sebi imao crveni šorts i papuče, porodica moli za pomoć
Najžešće nadmetanje vođeno je u disciplini nadvlačenja konopca. Kao seljačko dete, odraslo na Kupreškoj visoravni, nagledao sam se mnogih nadmetanja u tome ko će koga na konopcu nadvući ali, da li zbog neuviđavnih godina koje me sustižu, ili zbog dobrog vina kojim su me Srećko Radenović ispod Prokletija i društvo služili na štandu Centra za kulturu Masuka (kažu da im ga je poklonio moj zemljak iz Baljaka kod Kupresa Zlatko Ćevap!!!), čini mi se da nisam video ogorčenije borbe od onih koje sam danas gledao u Radovanjskom lugu.
Kojih stotinu metara od mesta gde su Srbi junački, na spavanju, udarcom sekire u glavu, hirurški precizno, ubili onog koji ih je posle nekoliko vekova ropstva prvi put oslobodio od Turaka, islamskih varvara iz Male Azije a onda, kao u znak kajanja, delom novca koji su pokrali iz njegovih bisaga, sagradili crkvu Pokajnicu.
Po sistemu, pozovem rođenog kuma u goste, ubijem ga na spavanju, odsečem mu glavu, opljačkam ga a onda njegovim novcem podignem crkvu, koju lakoverni Srbi proglase za svetinju. Bože me sačuvaj i zakloni. I onog ko je umislio da sasecanjem jedne crkvice brvnare može da se iskupi za ubistvo jednog Karađorđa i onih koji smatraju da je to zaista svetinja.
Ljuta borba vođena je između ekipe Miloševca i ekipe iz Radovanja, koju su uglavnom činili lovci iz tog prelepog sela dobrih ljudi i ružne prošlosti. I jedna i druga ekipa nije lako stigla do finala. Trebalo je tu savladati momčine iz Starog Sela, Velike Plane...A u finalu, nakon dva okršaja, u kojima su ekipe promenile stranu, rezultat – nerešen. A zemlja na poprištu ljutog boja pogažena, kao da su je vojske gazile. Moralo je da bude treća sreća. Po srpski. A u tom trećem pokušaju sreća, mada je verovatnije da je bila u pitanju momačka snaga i kilaža, je bila na strani Miloševca.
Ali nisu Miloševci ili Miloševčani, komšije velikog Srbina i akademika Radomira Lukića, koji se sa Lekom Rankovićem, Petrom Stambolićem, Dražom Markovićem i ostalim srpskim karijeristima i klimoglavcima Hrvata Josipa Broza junački borio i izborio da se u Srbiji ćirilica izjednači sa latinicom, bili najbolji samo u nadvlačenju konopca.
Čega god su se danas prihvatili, bili su najbolji. Sva sreća pa je moj prijatelj Dejan Pisarević, odbornik iz tog sela, juče otišao u srpsku Makedoniju, da srbuje na nekoj svadbi u Skoplju, inače bi danas meni i Dejanu Pavkoviću oči izvadio objašnjavajući kako je Miloševac selo nad selima. Ne bi od njega živi ostali.
Elem, da skratim sa tim Miloševcem. U skoku u dalj pobedio je Željko Đulić iz Miloševca. U gađanju sa lukom i strelom pobedio je Bojan Stojadinović iz Miloševca. U višeboju, pobedila je ekipa iz Miloševca. Da nije bilo Đorđa Živojinovića iz Velike Plane, desnica mu se pozlatila, koji je najdalje bacio kamen sa ramena, danas bi to bila potpuna okupacija Radovanjskog luga od delija
iz Miloševca.
Inače, osim u nadvlačenju konopca, lovci iz Radovanja su drugo mesto osvojili i u višeboju. A u svim disciplinama, oko prvog mesta su se vrzmali i momci iz ekipe Časni krst iz Velike Plane.
Bilo je danas u Radovanjskom lugu i nadmetanja u gurmanluku, u spremanju kotlića i ražnjića ali neću o pojedinostima jer smatram da nije moralno, a bogami ni posve normalno, da se godišnjica zverskog ubistva velikog srpskog vojskovođe kakav je bio Karađorđe obeležava tako što se na mestu gde mu je, po naređenju njegovog kuma glava rascepana sekirom, organizuje krkanluk pod nazivom Karađorđevi dani gurmanluka.
Mada, možda su se mudri tvorci ove glupave ideje rukovodili razmišljanjem da je Karađorđe 25. jula 1817. godine zaspao gladan, pa će se baš obradovati kad mu posle 205 godina od ubistva nad smrtnim mestom zamirišu gulaš i ćevapi.
Da nije bilo jednog sela, nisam mu zabeležio ime, sa čijeg štanda su čitav dan treštale zdrave srpske patriotske pesme mog zemljaka ispod Dinare Baje Malog Knindže, neko ko je danas neupućen banuo u Radovanjski lug mogao je pomisliti da se nalazi na – Baščaršiji.
BONUS VIDEO: Tuča na novom auto-putu u Crnoj Gori
