ISPRAVKA: “Milosrdni anđeo” nije ime NATO operacije vazdušnih udara u SRJ
NATO akcija okončana je 10. juna 1999. godine, nakon potpisivanja Kumanovskog sporazuma i usvajanja Rezolucije 1244 Saveta bezbednosti UN-a, nakon čega je usledilo povlačenje svih jugoslovenskih vojnih snaga sa Kosova i dolazak 36.000 vojnika međunarodnih mirovnih snaga.
Tvrdnja da se operacija vazdušnih udara koju je NATO izveo 1999. u tadašnjoj Saveznoj Republici Jugoslaviji zvala “Milosrdni anđeo” ponavlja se u medijima još od same operacije. Ipak,kako je utvrdila analiza portala raskinkavanje.ba, reč je o mitu. Ovaj naziv operacije ne navodi se ni u jednom zvaničnom dokumentu, te je tekst na našem portalu Srbija Danas koji je ovu operaciju oslovljavao tim imenom ocenjen kao prenošenje lažnih vesti.
UTVRĐENE ČINJENICE:
Sama operacija, uprkos učestalo ponavljanoj tvrdnji, nije nosila naziv “Milosrdni anđeo”.
Kako se navodi u članku portala Peščanik iz 2008. godine, u zvaničnim dokumentima NATO-a nema pomena pojma “Milosrdni anđeo”.
Operacija protiv SR Jugoslavije koja je počela marta 1999. bila je nazvana “Allied Force”, što bi u prevodu bilo “Saveznička sila” i ni u kom slučaju ne može da se prevede kao “Milosrdni anđeo”. Od trenutka ulaska NATO-trupa na Kosovo i Metohiju, juna 1999, operacija je promijenila ime u “Joint Guardian” (kako se zove i danas), tj. “Telohranitelj” ili “Pridruženi stražar” u najslobodnijem prevodu, što iako malo bliže pojmu “Anđela čuvara” ipak još uvijek ne dozvoljava da se upotrebi kod nas odomaćeni naziv.
Ukratko, nigdje se ne pominje neki pojam ni izdaleka sličan sintagmi “Angel of Mercy” ili “Merciful Angel”, što bi bili engleski jezički ekvivalenti “Milosrdnom anđelu”.
Portal Srbija danas se izvinjava svojim čitaocima zbog korišćenja pogrešnog termina "Milosrdni anđeo" za naziv operacije, jer ne postoji ni jedan dokaz, niti dokument da se taj naziv vezuje za NATO operaciju 1999. godine.
ISPRAVLJENA VEST
Danas se navršava 23 godina od momenta kada je NATO započeo bombardovanje bivše Jugoslavije. Život je prema nezvaničnim informacijama izgubilo 2.000 civila, dok je navodno ubijeno najmanje 89 dece. Tog dana Zapad je počeo da razbija međunarodni pravni okvir, ovim rečima na zvaničnom Tviter nalog Ministarstvo inostranih poslova Rusije uputilo je podršku Srbiji i podsetimo na stravičan čin koji se dogodio našem narodu.
MILOŠEVIĆEV GOVOR I DANAS ODZVANJA! Ovako se Sloba obratio Srbima prvog dana NATO agresije (VIDEO)
OVO SU STRANCI KOJI SU ZADUŽILI SRBIJU: Žrtvovali sebe da pomognu Srbima u borbi protiv NATO pakta (VIDEO)
SKANDALOZAN POČETAK PROGRAMA NA HRVATSKOJ RADIO-TELEVIZIJI "Pilotima NATO želimo vedro nebo nad Srbijom" (VIDEO)
Podsetimo, na današnji dan, pre 23 godine, 24. marta 1999. godine, počela je vojna akcija NATO-a koja je trajala 78 dana.
Tokom ova dva i po meseca, u Jugoslaviji su bombardovani vojni ciljevi, kasarne, postrojenja, ali i civilni objekti - bolnice, fabrike, mostovi, pruge, ostala infrastruktura, medijske kuće i predajnici, skladišta energenata. Naša zemlja pretrpela je velike gubitke, a razlog ove akcije bio je progon Albanaca na Kosovu koji su sprovodile bezbednosne snage Srbije.
Ubistvo paramilitarnih jedinica u Račku je uzet za povod ratu jer je "Međunarodna zajednica", kako NATO naziva sam sebe, "izgubio strpljenje" sa Miloševićevom agresivnom politikom i odlučila vojno intervenisati u korist albanskih nacionalista na Kosovu pod izgovorom "sprečavanja dalje eskalacije nasilja na Balkanu".
NATO je zapretio da će započeti vojnu intervenciju ako se Vojska Jugoslavije ne povuče sa Kosova i dopusti da se njihovim oružanim snagama da se rasporede tamo. Ričard Holbrok sastao se poslednji put sa Miloševićem u martu 1999. i ponudio mu da prihvati ugovor po kojem bi Kosovo dobilo svoju autonomiju, OVK se ne bi razoružavalo, a NATO snage su zahtevale da se rasporede na to područje što je Milošević odbio i zato je NATO, bez odluke UN-a napao i bombardovao SRJ.
Tačan broj civilnih žrtava nije poznat, a organizacija "Hjuman rajts voč" tvrdi da ih je bilo između 489 i 528.
Najviše poginulih bilo je u napadima na putnički voz kod Grdelice 12. aprila, njih 11, na kolonu albanskih izbeglica na Kosovu 14. aprila - 75, na zgradu RTS-a u Beogradu 23. aprila - 16, na Surdulicu 28. aprila - 16, na putnički autobus kod mesta Lužani 1. maja - 23, na Niš kasetnim bombama 7. maja - 20, i na kraju najteži napad na civile, 14. maja na drugu kolonu albanskih izbeglica kraj Prizrena, sa 87 mrtvih.
Napad koji je dobio najveću medijsku pažnju bio je napad 8. maja na ambasadu Narodne Republike Kine u Beogradu, koji je izazvao veliku diplomatsku napetost između vlada te države i SAD-a. U tom su napadu ubijena tri kineska službenika ambasade.
U Srbiji se do 1999. registrovalo između 15.000 i 20.000 novih slučajeva karcinom, da bi taj broj već 2004. dostigao cifru od 30.000 novih bolesnika.
NATO akcija okončana je 10. juna 1999. godine, nakon potpisivanja Kumanovskog sporazuma i usvajanja Rezolucije 1244 Saveta bezbednosti UN-a, nakon čega je usledilo povlačenje svih jugoslovenskih vojnih snaga sa Kosova i dolazak 36.000 vojnika međunarodnih mirovnih snaga.
Agresija NATO-a na Srbiju godinama je bila pogrešno nazivana "Milosrdni anđeo", jer ne postoji ni jedan zvanični dokument koji bi potvrdio da se taj naziv vezuje za operaciju. Neposredna povod za bombardovanje je bio navodni masakr civila u Račku i odbijanje jugoslovenske delegacije da potpiše Sporazum iz Rambujea.
