SRAMNO DA SRAMNIJE NE MOŽE! Ivan Ivanović uputio ogavne uvrede Sarapi na nacionalnoj osnovi (FOTO)
Neumesna "šala" voditelja.
Ivan Ivanović ne prestaje da šokira čitavu javnost Srbije! Svojim izjavima u svojoj emisliji ne preskoči ni staro ni mlado, ni bolesno ni zdravo svojim "šalama" koje vrlo često umeju da preteraju sve granice zdravog humora, a pošto mu emisija posećuje i gleda sve manje gledalaca, izgleda da polako svoj "humor" prenosi i na popularnu društvenu mrežu Tviter.
IMUNIZACIJA GRAĐANA JE PRIORITET: Vučić i Dodik o podršci i pomoći oko vakcina u Srpskoj
Predsednik u Domu Garde "Topčider": Vučić danas na sastanku o operativnim sposobnostima Vojske Srbije
AUSTRIJSKI POLITIČAR IMA SAMO REČI HVALE: U Srbiji građani mogu da biraju koju će vakcinu primiti, toga kod nas nema (VIDEO)
Njegova "šala" vezana je za tekst Nikole Selakovića koji su juče preneli mediji, a koji se odnosio na pohvale grada Beograda i predsednika Srbije o podizanju spomenika istorijskoj ličnosti Srbije Stefanu Nemanji i o tome kako Stefanu Nemanji dugujemo svu zahvalnost za herojstvo koje se kroz istoriju ne zaboravlja i čuva i zahvaljujući kome se Srbi prepoznaju gde god da su baš zbog prezimena koje se kod svakog Srbina završava na "ić".
Međutim, Ivanović, baš kao i svi ljudi iz kvazi opozicije koji ne umeju da se obraduju rastu, razvitku i napretku Srbije, a ni uspehu u bilo kom smislu, kao što je spomenik Stefanu Nemanji, uspeo je da oskrnavi kako tekst o Srbima, njihovom poreklu i prezimenu, tako i podizanje spomenika našoj istorijskoj kultnoj ličnosti, ali i da povredi i zadire u samo poreklo Predraga Sarape.
Naime, Ivan Ivanović je juče na svom Tviter profilu objavio sramnu fotografiju, sa još sramnijim komentarom o poreklu Predraga Sarape uz tvrdnje da Sarapa zbog svog prezimena nije Srbin i na taj način uputio uvrede na nacionalnoj osnovi.
- Sarapa nije Srbin ?! U šoku sam! - napisao je Ivanović u objavi na svom Tviter profilu uz podsmeh.
Ovakva laž, ovakav nemoral, zadiranje u tuđu privatnost, vređanje, iznošenje laži i činjenica, kao i njihovo pisanje, koje nisu tačne, strogo vređaju prava jedne ličnosti i njegovog dostojanstva u svakoj demokratsko uređenoj zemlji kakva je i naša Srbija!
Da li je Ivanović ovim svojim potezom pokazao svoje pravo lice? Smetaju li Ivanoviću ljudi drugačije veroispovesti, nacionalnosti, boje kože? Da li i kakav problem Ivanović leči putem društvene mreže Tviter, kada preko emisija i malih ekrana, očigledno ne može?
Da objasnimo, kako Ivanoviću, ali i ostalim nevernicima i šaljivdžijama, zašto se sva srpska prezimena ne završavaju na "IĆ"
Građenje prezimena
Prezimenska osnova može da bude različita. Najčešće je to lično ime rodonačelnika određene porodice. U najvećem broju slučajeva to je očevo, dedino ili ime nekog drugog muškog pretka u direktnoj liniji srodstva. Pobočna linija srodstva, javlja se samo u izuzetnim slučajevima. Postoje i prezimena nastala od imena ženskog pretka. "Osnivač prezimena" ne mora uvek da bude krvni srodnik. Ponekad to mogu da budu i druga lica (usvojitelj, staratelj, dobročinitelj i dr.). Takođe mogu biti i prema upečatljivoj osobini nekog od predaka, prema mestu gde porodica živi ili odakle se doselila itd.
Prezime je nastalo u drugoj polovini XIV veka. Srpska prezimena su uglavnom nastajala tako što se nastavak -ić, -ev ili -ov dodavao imenu oca, majke, dede ili nekoj drugoj osnovi.
U građenju srpskih prezimena često učestvuju i prisvojni sufiksi -ov (-ev) i -in (koje je u nekim slučajevima nastalo od -ijin): Nikolin (od Nikola), Petrov (od Petar) itd. Javljaju se i sufiksi -ski (čki, ški) i -ac: Hristovski, Malagurski; Ponorac, Radovanac i dr. Vrlo često se prezimena grade kombinacijom sufiksa -ov (-ev) ili -in sa sufiksom -ić: Petrović, Milošević, Batinić, Guberinić i dr. U građenju srpskih prezimena događaju se mnoge glasovne promene karakteristične za srpski jezik.
Sufiks "ić" je slovenski deminutiv čija je osnovna uloga u stvaranju patronima i matronima:
Patronim: označava da je prezime nastalo od oca (npr. prezime Jovanović je nastalo od imena Jovan na koje je dodat nastavak "ov" što označava pripadnost i na kraju je pridodat deminutivni nastavak "ić" što znači maleni ili mladi).
Matronim: označava prezime nastalo od majke (npr. prezime Sarić - u ovom slčaju će na ima samo doda nastavak "ić")
Većina porodica u Srbiji nosi prezime po nekom od svojih predaka iz XIX veka. Uzrok ovoj pojavi leži u činjenici da su se prezimena u Srbiji do druge polovine XIX veka menjala iz generacije u generaciju, tako da je većina stanovništva nosila prezime po imenu oca. Tako se dešavalo da u jednoj kući tri različite generacije imaju tri različita prezimena. U to vreme, stara, rodovska prezimena bila su mahom u manjini. Godine 1851. knez Aleksandar Karađorđević je doneo ukaz o nepromenljivosti prezimena, čime je u većoj meri zaustavljen proces menjanja istih.
Srpska prezimena mogu da budu građena i:
- patronimična (Marković, Jovanović, Nikolić)
- matronimična (Marić, Sarić, Nedić)
- prema ličnoj osobini rodonačelnika (Ćosić, Brkić)
- prema zanimanju rodonačelnika (Kovačević, Kolarević)
- prema etničkoj pripadnosti (Bugarinović, Ciganović)
- prema vojnom zvanju (Kaplarević, Kapetanović)
- prema crkvenoj jerarhiji (Popović, Popov, Klisarević)
- prema mestu porekla (Erdeljanović, Erdeljan, Sremčević, Sremac)
Istorija
Tamo gde su se rano počele voditi matične knjige i gde je vođena dobra administracija, prvenstveno na prostorima Austrougarske i Mletačke republike, na tim prostorima su prezimena fiksirana veoma davno. Takođe, tamo gde je bio jako izražen plemenski sistem, stara rodovska imena su se dugo održavala ne menjajući se često. Istraživanja pokazuju da su se prezimena najviše menjala na prostoru današnje uže Srbije i ona su na tom prostoru dosta kasno uvedena.
Austrougarska
Državne vlasti Austrougarske su administrativnim putem zabranjivale postojanje prezime sa nastavkom -ić kod Srba, donošenjem posebnog normativnog akta. 1817. godine izdale naređenje, po kojem Srbi u Austriji nisu smeli da nose prezimena sa nastavkom -ić, što je na području Ugarske posebno strogo sprovođeno. Tako su prezimena koja su se završavala sa -ević i -ović ostala sa nastavkom -ev i -ov. Kod prezimena gde je deminutivni dodatak -ić bio direktno pridodat na prezimensku osnovu, nastavak -ić zamenjivan je sa -in.
Kneževina Srbija
Nastanak današnjih prezimena u Srbiji vezuje se za kneza Aleksandra Karađorđevića, koji je 1851. godine jednim aktom naredio uspostavljanje trajnih prezimena po najstarijim i najznačajnim precima.
O nastanku prezimena Sarapa
Kada je reč o konkretnom slučaju koji se proziva, odnosno prezimenu Sarapa, njegova osnova predstavlja: hipokoristik Sarapa od rum. sara apă "onaj koji soli vodu"
Prvi put se ovo prezime spominje na Baniji
Sarapa je prezime koje se prvi put spominje kao srpsko oko 1751. godine i potvrđeno je na Baniji. Rodonačelnik prezimena bio je krajišnik Milosav Sarapa.
Prezime Sarapa spominje se i u crkvenim knjigama
- prezime Sarapa je potvrđeno u crkvenim knjigama iz 1831. i 1857. godine. 1831. godine se javlja u crkvenoj knjizi parohije Klasnić, a 1857. godine u crkvenoj knjizi parohije Brezovo Polje.
