KAKO JE VELIKI VOJVODA RADOMIR PUTNIK DOBIO PREZIME? Postoje dve priče i obe su veoma interesantne!
Prezime se posle prenosilo sa generacije na generaciju sve do vojvode Radomira Putnika
Radomir Putnik bio je srpski vojskovođa, ministar vojni, vojvoda, načelnik Glavnog generalštaba Vojske Kraljevine Srbije u Balkanskim ratovima (1912-1913) i u Prvom svetskom ratu. Kao glavni strateg srpske vojske, Putnik je bio i glavni arhitekta velikih srpskih pobeda u bitkama na Kumanovu - 1912 protiv Osmanlija, protiv Bugara na Bregalnici - 1913, protiv Austro-Ugara na Ceru i Kolubari - 1914.
JEDINI SNIMAK TESLINE SAHRANE: Srpski naučnik imao je dve skromne želje (VIDEO)
MRTVOG SU GA SE PLAŠILI, A ONDA GA I FOTOGRAFISALI: Četnički major od kog su Austrougari drhtali
MISTERIOZNO UBISTVO NA SRPSKOM DVORU: Princ Đorđe se našao usred skandala, a onda je napustio presto
Radomir Putnik je tokom svoje bogate vojničke karijere bio dva puta načelnik Glavnog generalštaba, pet puta Ministar vojni i načelnik Štaba Vrhovne komande Vojske Kraljevine Srbije u Balkanskim i Prvom svetskom ratu i svakako jedan od najvećih vojnih stratega u istoriji našeg naroda. O njegovoj karijeri zna se mnogo, ali je poreklo njegovog prezimena manje poznato.
Zajedno sa Živojinom Mišićem pripremio je sve ratne planove za Balkanske ratove i za Prvi svetski rat. Posle velike pobede nad osmanskim snagama u Kumanovsko bici u oktobru 1912, postao je prvi srpski vojvoda, što je srpski ekvivalent činu feldmaršala. Sa Krfa 1916. godine upućen je na lečenje u Nicu, gde su ga francuski saveznici primili s velikim poštovanjem i dodelili mu vilu kao zaslužnom savezničkom komandantu.
Rođen je 24. januara 1847. godine u Kragujevcu, od oca Dimitrija, poznatog učitelja u osnovnoj školi i majke Marije. Imao je dva brata i dve sestre.
Ono što je interesantno jeste poreklo neobičnog prezimena vojvodine porodice – Putnik.
Naime, Radomirova porodica dobila je nadimak Putnik u vreme kada su se njihovi preci, tačnije deda Arsenije, doselili sa Kosova u Banat, u Belu Crkvu. Verovatno su zbog činjenice da su “doputovali” i dobili prezime, mada o tome postoji i jedna, koloritnija priča.
Kažu da je, kada su dedu Radomira Putnika, Arsenija, koji je tada imao oko sedam godina, upitali kako se zove, dečak odgovorio da je on “putnik u nepoznatom pravcu”. Tako je Arsenije postao prvi Putnik, a prezime se posle prenosilo sa generacije na generaciju sve do vojvode Radomira Putnika.
Vojvoda Putnik umro je godinu dana po dolasku u Francusku i bio je sahranjen. Njegovi posmrtni ostaci prebačeni su na Novo Groblje u Beograd, gde mu je, prilozima mnogobrojnih poštovaoca, 1926. godine podignut veliki spomenik.
