Vojvoda koji je ponos Srba: Imao je 12 braće i sestara, a priča o njegovoj zabranjenoj ljubavi i dalje intrigira
Mišićevu vojnu strategiju i taktiku ratovanja izučavaju brojni svetski vojni univerziteti
Vojskovođa Živojin Mišić je zahvaljujući svom pristupu ratovanju, uspešnim taktikama i pre svega pobedama nad višestruko nadmoćnijim protivnicima privukao pažnju svetske stručne javnosti iz oblasti vojne strategije. Mišić je rođen u mioničkom selu Struganiku 19. jula 1855. godine, a preminuo je u Beogradu 20. januara 1921. godine, u 65. godini.
VELIKA TAJNA DINASTIJE KOJA JE SRBIJOM VLADALA DVA VEKA: Da li znate zašto se svaki Nemanjić zvao Stefan?
HRABROST SRČANE DECE! BORCI ZA SLOBODU - 1.300 KAPLARA: Herojstva naših predaka koja ne smeju isčeznuti!
STRATEGIJU ŽIVOJINA MIŠIĆA I DANAS UČE VOJNICI ŠIROM SVETA: Ovako je očitao lekciju nadmenim "ŠVABAMA" (VIDEO)
Pored četvorogodišnje Artiljerijske škole završio je austrougarsku školu gađanja u Bruku na Lajti i dvogodišnju pripremu za generalštabnu struku. Na samom početku svoje četrdesetogodišnje službe, proslavio se kao učesnik Srpsko-turskih ratova (1876–1878), kao pitomac-narednik, dok kasnije dobija čin potporučnika. U tim ratovima Mišić je stekao prva ratna iskustva. Takođe je učestvovao i u kratkotrajnom Srpsko-bugarskom ratu 1885. godine.
Svoju akademsku karijeru ostvario je predajući punih šest godina strategiju na Vojnoj akademiji, istovremeno obavljajući i ostale redovne dužnosti. Nakon Majskog prevrata penzioniše se u činu generalštabnog pukovnika, ali je reaktiviran 1909. godine, tokom aneksione krize, na lični zahtev načelnika Vrhovne komande generala Radomira Putnika, kome je bio pomoćnik.
Tokom Balkanskih ratova Mišić je bio pomoćnik načelnika Štaba Vrhovne komande, generala Radomira Putnika. Neposredno je sarađivao na planiranju i rukovođenju operacijama protiv turske Vardarske armije, zbog čega je posle Kumanovske bitke unapređen u čin generala. Posebno se istakao pravilnom procenom situacije prvog dana bitke na Bregalnici, kada je srpska Vrhovna komanda u Skoplju razmatrala pitanje na kojoj liniji će primiti udarce u ovoj bici. Usvajanje njegovog predloga imalo je presudan uticaj na dalji tok i konačan ishod odlučujuće bitke Drugog balkanskog rata. Po završetku ovog rata, Mišić je po drugi put penzionisan.
Međutim, pred samo izbijanje Prvog svetskog rata, opet je bio reaktiviran i postavljen za pomoćnika načelnika štaba Vrhovne komande. Tokom Kolubarske bitke generalu Mišiću je predata komanda nad Prvom armijom, koja je tada bila u vrlo teškoj situaciji. Najviše zahvaljujući njegovim ličnim naporima i znanju, Prva armija se, od jedinice koja je bila u teškom stanju, pretvorila u formaciju sposobnu za borbu. Mišić je insistirao na dubljem povlačenju, skraćenju fronta cele srpske vojske, kojim bi se ostalim armijama dalo vremena za odmor, popunu zaliha i snabdevanje. Takva procena situacije pokazala se uspešnom, pošto je austrougarska vojska previše raširila svoje linije, pa je teško poražena u potonjem srpskom kontranapadu. Za zasluge i izvojevanu pobedu, Mišić je 4. decembra 1914. godine unapređen u čin vojvode.
Zemljoradnici, Radovan i Anđelija Mišić, pored Živojina imali su još 12 dece. Odrastajući u takvom okruženju Mišić uz dečju graju i vredan rad stiče se prvi uvid u njegovu odgovornost i posvećenost. Kao mladi potporučnik Mišić je na balu u Aranđelovcu upoznao šesnaestogodišnju Lujzu Krinker, ćerku Fridriha Kriknera, Švajcarca nemačkog porekla i beogradskog građevinskog preduzimača. Ljubav između Mišića i Lujze nije mogla biti sprečena ni konstantnim negodovanjem njenog oca i mlada Lujza je zbog prave ljubavi napustila porodicu kako bi se udala za Mišića. Njih dvoje su imali šestoro dece, dok potomci slavnog vojvode i dalje čuvaju uspomenu na njega.
SEĆANJE NA VELIKOG VOJVODU
Spomen-obeležja posvećena rodoljubu i generalu koji se srčano borio za Srbiju i srpski narod nalaze se u brojnim gradovima naše države, dok se u Mionici, rodnom mestu vojvode Mišića, na centrlanom trgu ''Trg vojvode Živojina Mišića'' nalazi maestralno remek-delo vajara Ota Jovana Loga koji je postavljen je 1988. godine, potom i restauriran 2005. godine kada su uklonjene sive mermerne ploče koje su bile oštećene, postavljene crne mermerne ploče i vraćeni natpisi izliveni u bronzi, koji govore o hrabrosti srpskog naroda i podvizima jednog od naših najvećih vojskovođa u oslobodilačkim i odbrambenim ratovima.
Rodna kuća vojvode Živojina Mišića u Struganiku koja je i muzej posvećen generalu, izuzetan je spomenik srpskoj kulturno-istorijske prošlosti, i to u dva pravca: istorijskom – pripadao je porodici proslavljenog vojskovođe prvog svetskog rata Živojinu Mišiću i etnografskom – spomenik je narodnog graditeljstva.
Kulturno-turistička manifestacija Mišićevi dani, koja se održava pod pokroviteljstvom Opštine Mionica, posvećena je sećanju na život slavnog srpskog vojvode Živojina Mišića, i organizuje se u Mionici od 1996. godine. To je još jedan od načina da se istorija vrednuje i sačuva. Mišićevi dani tradicionalno se obeležavaju polaganjem venaca na Spomenik Živojinu Mišiću i podizanjem zastave manifestacije na Trgu vojvode Živojina Mišića u Mionici. Predstavnici opštine i predstavnici Vojske Srbije i Ministarstva odbrane tog dana obilaze rodnu kuću Živojina Mišića u Struganiku. U večernjim satima, na trgu se tradicionalno dodeljuju zlatne plakete pripadnicima Vojske Srbije i Ministarstva odbrane Republike Srbije za zasluge u oblastima vojne nauke, doktrine, stvaralaštva, komandovanja i rukovođenja, koncepta etičkih normi i davanja ličnog primera u izvršavanju zadataka.
Ovaj kulturni i turistički događaj okuplja poznate umetnike, kulturne i naučne radnike. Popularnu manifestaciju karakteriše bogat kulturno-umetnički program, koji prati organizacija književnih večeri u Biblioteci „Milovan Glišić” i Kulturnom centru Mionica, izložbe, dečje predstave, fudbalski, košarkaški, odbojkaški i šahovski turniri. Svaki Mišićevi dani traju osam dana, i tradicionalno se zatvaraju Velikim dečjim maskenbalom i, nakon defilea mališana, nagrađuju se najlepše maske.