Kada su SRBI došli OVDE odlučili su da ZAUVEK OSTANU

Istorijski dokazi navode na to da je na području današnje Opštine Žabalj postojao život u kontinuitetu još od mlađeg kamenog doba. O tome svedoče brojni tragovi pronađeni na takozvanim visokim terasama stare obale Tise, Jegričke i Male bare.

Vojvođanski ROBIN HUD: Beograd mu je dao MOĆ, a slave ga i HRIŠĆANI i KOMUNISTI

OVO SU NAJSTRAŠNIJI SRPSKI RATNICI: Od njih je STREPEO i NAPOLEON

Arheolozi su pronašli ostatke naselja iz neolita, bronzanog i gvozdenog doba. Na području Žablja pronađene su i nekropole Kelta, poluzemunice Sarmata i silosi Slovena. Većina artefakata koja je pronađena na ovom podneblju čuva se u Muzeju Vojvodine.

Među najvrednijom pronađenom kolekcijom je novac iz Gospođinaca, pa kolekcija srebrnog nakita iz Čuruga (6. vek pre nove ere), oružje Skordiska, keramika i oruđa od kamena, kosti i metala.

Žabalj je od kraja 9. veka u sastavu Ugarske, a kasnije Autrougarske monarhije. Srbi su ovde odlučili da dođu u 14. i 15. veku, a razlog je spasavanje golog života pred najezdom Turaka. Kako se ispostavilo, Srbi su se na kraju ovde trajno nastanili. Tri prva srpska sela u Opštini Žabalj i danas postoje – Čurug, Žabalj i Gospođinci.

Od 1699. do 1918. godine Žabalj je pod upravom Habzburške monarhije. Za potrebe odbrane granice od Turaka 1763. godine formiran je Šajkaški bataljon, sastavljen isključivo od Srba.

Šajkaški bataljon istakao se i u ratovima protiv Mađara, ali i Francuza. Napoleon je naročito strahovao od Šajkaškog bataljona i tvrdio je da su Srbi neustrašivi borci.

Po završetku Prvog svetskog rata, Žabalj u okviru cele Vojvodine ulazi u sastav Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, a kasnije Jugoslavije.

Tokom Drugog svetskog rata, odnosno od 1941. godine, Žabalj je bio pod upravom Mađara. Tokom 1942. procenjuje se da su okupacione snage ubile skoro 2000 žitelja ovog i okolnih mesta.

Žabalj je oslobođen 1944. godine, kada je ponovo pripao Jugoslaviji. Od tada je Žabalj neprestano u sastavu Repbulike Srbije.