Smaragdno ostrvo nekad je bilo stecište EVROPSKIH GUSARA i, da, imalo je veze sa POLITIKOM
Bili su gori od onih sa Kariba.
Da li ste ikada čuli za pirate iz Irske? Uvek se pretpostavlja da su oni boravili samo na tropskim destinacijama sa egzotičnim imenima. Međutim, istina je drugačija. Ne samo da su Irci imali gomilu pirata, već je i tokom jedne ere u istoriji Irska bila njihovo sedište.
Gusari su pristigli u velikim armadama i vladali nad tadašnjom ekonomijom trampe.
Dok su popularni pirati sa Kariba krotili mora nekih 70 godina, gusarstvo u Irskoj zadržalo se nesmetano najmanje 14 vekova.
(VIDEO) ŠOKIRALA SVE: Posle slučaja prebijanja Bekvalčeve, Sofija Milošević priznala da je bila ZLOSTAVLJANA
Još su daleke 400. godine n.e. irski pirati redovno zarobljavali ljude u Britaniji – njihov najpoznatiji zarobljenik bio je Sveti Patrik, a skoro 1.400 godina kasnije, godine 1780, gusari poput Luka Rajana još su pljačkali britanske brodove u znak podrške američkom ratu za nezavisnost.
Između ta dva perioda, piraterija je imala različite oblike. Na zapadu i jugozapadu talasima su vladali gusarski klanovi O’Mejli, O’Flaerti, O’Salivan i O’Driskol.
Početkom 1600-tih godina došlo je do novog talasa, često baziranog u severnoj Africi, koji je okupirao većinu zapadnog dela grada Korka i pretvorio ga u piratsku republiku. Često je piraterija bila validna forma političkog protesta. Interesantno je i da je Oliver Kromvel opisao svoj čuveni masakr u Veksfordu kao odmazdu protiv politički motivisanih pirata u regionu.
Kasnijih godina su pirati poput En Boni iz Kinsejla, Džordža Kjuzaka iz Mida i Pitera Roača iz Korka otplovili na zapad da terorišu u vodama kod Amerike. Zaista, putovanje po ovoj zaboravljenoj istoriji odvešće vas na više od 30 lokacija – od ostrva Dalki na istoku do ostrva Kler na zapadu, od severnog Ratlina do Baltimora na jugu.
Na skoro svakoj tački kompasa – na mestima kao što su Veksford, Kilibegs, Valentija i Kerikfergus – otkrivaju se priče o piratima, zarobljenoj irskoj princezi i zakopanom blagu, svedočeći o gusarskoj istoriji Irske.
Belmulet na kojem je lovac na pirate Vilijam Monson naredio svojim mornarima da nose čamce na ramenima preko puste zemlje kako bi iznenadio bandu gusara, Donegal koji su 1627. poharali pijani gusari, Danfanagi u kojem je pirate Henri Ejveri juna 1696. uplovio u luku sa tovarom opljačkane robe, spektakularna tvrđava Danlus u Antrimu, dom pirata MekDonelsa, ostrva Skeris koja navodno kriju zakopano blago Bleka Toma…
Na poluostrvu Inisiogejn je tvrđava Grinan koja se smatra rodnim mestom Melkorke, princeze provincije Alster. Nju su zarobili pirate i odveli je kao konkubinu na Island. Kasnije je ona ohrabrila svog sina da se vrati u Irsku i ujedini sa kraljem – dedom kojeg nikada nije upoznao.
Tu je i ostrvce Belfast Loug, sa pričama od epske bitke Džona Pola Džona sa brodom britanske mornarice “Drejk” do neverovatnog zapisa o mladiću iz Belfasta kojeg su uhvatili francuski pirati, ali je on uspeo da ih sve zaključa ispod palube i zauzme brod. Na plaži u Veksfordu su 1765. četvorica pirata zakopala više od 200 vreća srebrnih novčića i zlatnog praha koji su ukrali sa trgovačkog broda “Erl Sendvič”. Legenda kaže da nešto blaga i dalje leži skriveno.
Zanimljiva je i priča o tome kako je En Boni postala gusar. Isterana iz Irske u mladom uzrastu, nakon što su stanovnici bili šokirani aferom njenog oca sa služavkom, u prestonici Bahama Nasau se pridružila piratskoj bandi Kaliko Džeka Rekema – koji je verovatno bio inspiracija za “Diznijevog” kapetana Džeka Speroua u filmu “Pirati s Kariba”.
Boni je sa bandom napadala brodove na Karibima. Kad je zatrudnela, njeno nerođeno dete spaslo ju je vešala.
