Vladika Nikolaj Velimirović: Nose CRVENI KONAC oko ruke, a nemaju pojma da on vernike pretvara u NEVERNIKE
Ogromno neznanje i veliki mrak je pokrio dušu našeg srpskog naroda, upozoravao je vladika
Mnoge kulture širom sveta veruju da putem naših misli ili zavidnog pogleda osoba može da naškodi drugoj osobi uzrokujući joj bolest, povredu ili čak smrt. Svaki urokljivac je i zavidljivac, a nije svaki zavidljivac urokljivac. Urok je strela koja izlazi iz duše zavidnika i urokljivca prema onome kome zavidi, i nekada ta strela pogađa, a nekada promaši.
Crveni konac pronalazimo kod Jevreja i Hindusa, a njihova drevna magijska sredstva i običaji raširili su se kod ostalih naroda. Nošenje tankog crvenog konca (koji je ujedno i vrsta amajlije) povezuje se sa okultnim, magijskim, izopačenim tumačenjem Tore, poznatijim pod imenom kabala, koja nije ništa drugo do magija izvedena iz jedne od svetih knjiga – a samim tim sveta knjiga je zloupotrebljena.
Za crveni konac ezoteristi veruju kako "odvraća" lošu sreću koju čoveku može da donese urok zlog oka. Na hebrejskom jeziku on se naziva "rojte bindele" i obično je napravljen od tanke vunice. Nosi se na levoj ruci kao narukvica.
Ovo je prvi znak OBOLJENJA DISAJNIH PUTEVA! Doktorka objašnjava kako da ga SPREČITE!
SELMA HAJEK PIJE DOMAĆI SOK OD 4 SASTOJKA SVAKOG JUTRA: Eliksir za lepotu, zategnutu kožu, brži metabolizam
Evo šta je o tome govorio vladika Nikolaj Velimirović:
"Bog pomog'o! Ovde se radi o sujeverju - vera u slepi slučaj. Dakle, u pitanju je paganizam! Današnji hrišćani su sveli svoju veru na papir - krštenicu! A svojim postupcima i ovakvim poduhvatima svedoče da su daleko od istine po Jevanđelju i da traže pomoć od sebi nepoznatih sila.
Vrag se dosetio kako da skine sa vrata krštenik - krsno znamenje (krst časni) i zameni crvenim koncem, poput amajlije, kao kakve zaštite protiv uroka! Od 100% novorođene dece, otprilike 95% nosi, odlukom svojih roditelja, do krštenja "crveni beleg" iliti končić, a to je, navodno, zaštita dece.
Ogromno neznanje i veliki mrak je pokrio dušu našeg srpskog naroda. Moja malenkost obavezno izgrdi na krštenju roditelje i kuma kad ugledam na ruci deteta crveni konac i da su se usuduli da sa tim koncem crvenim se ponose kad dođu u manastir na krštenje i pretrpe sramotu kad makazicama odsečem, bacim na pod i zgazim konac, pre nego počnem svetu tajnu krštenja.
