Ruska plava mačka: Najpoželjnija jednobojna mačka
Egzotično poreklo, uvek atraktivno kod pasmine mačaka, zajedno sa najpoželjnijom od svih jednobojnih mačaka, rusku plavu mačku čini jednom od najlepših. Plava je originalna boja pasmine, a neki kažu, i jedina prava ruska, iako su u novije vreme razvijene crne i bele varijante.
Ruske plave mačke navodno potiču iz luke Arhangelsk na Belom moru, odakle su ih pomorci šezdesetih godina 19. veka odveli u zapadnu Evropu. Ruska plava mačka bila je poznata i pod drugim nazivima: arhangelska mačka, španska plava mačka i malteška mačka. Međutim, od 1917. - razdoblja Oktobarske revolucije - do 1948. službeno su bile poznate kao orijentalne plave mačke.
U svojim ranim godinama, na izložbama mačaka u Britaniji, sve su kratkodlake plave mačke prikazivane u jednoj klasi, bez obzira na tip tela.Zbog toga, ruske plave mačke su se takmičile u istoj grupi kao i britanske kratkodlake.
Britanski tip, zbijen i zaobljene glave, uvek je pobeđivao u toj klasi, pa je zanimanje za rusku pasminu finijih kostiju i uže glave opadalo. Godine 1912. uspostavljene su zasebne klase za britanske i ruske plave mačke, koje su se tada još uvek nazivale orijentalnim i zanimanje za ruske mačke ponovno je raslo.
Poput mnogih evropskih pasmina, ruske plave mačke su veoma loše prošle tokom Drugog svetskog rata, pa su zapravo gotovo istrebljene, piše "Životinje.rs". Međutim, krajem četrdesetih i početkom pedesetih godina uzgajivači u Skandinaviji počeli su da razvijaju pasminu ukrštanjem plave mačke iz Finske sa sijamskom koja je nosila gen za razređivanje koji je odgovoran za plavu boju.
Istovremeno su u Britaniji uzgajivači ruske plave mačke ukrstili dve sijamske mačke plavih oznaka s drugima i dobili mačke s daleko izraženijim orijentalnim tipom tela. U novije vreme uzgajivači nastoje da ponovno dobiju originalne karakteristike pasmine ukrštanjem sa britanskim plavim mačkama.
Ruska plava mačka vekovima je ostala čistokrvna jer je gen odgovoran za razređivanje boje recesivan,i nikada ne prikriva druge boje. Novije ruske crne i ruske bele mačke mnogi smatraju kontroverznim i nisu službeno priznate u Severnoj Americi ili od strane FIF-e. Najkontroverznije od svih su ruske mačke plavih oznaka, rezultat ranijih ukrštanja sa sijamskim mačkama.
Najživopisnije karakteristike ruske plave mačke su njeno predivno gusto, sjajno krzno i lepe smaragdno zelene oči. Mekana, gusta dvostruka dlaka, idealna zaštita tela od ledenih vetrova ruske zime, jedinstvena je na dodir. Britanski standardi pasmine dlaku opisuju kao 'najtačniji kriterijum za rusku plavu mačku'.
Originalna plava boja je ravnomerna plava sa srebrnim sjajem koji krznu daje svetlucav izgled. Mnogi uzgajivači tvrde da je krzno blistavije ako se manje četka! Razlog za to je činjenica da dlaka 'strči', pa treba paziti da se ne priljubi uz telo, iako će se dlaka ruske plave mačke u vrhunskom stanju uspraviti, bez obzira na koji je način četkate.
Boja očiju je novijeg porekla: prve ruske mačke prikazane 1871. godine na izložbi u Kristalnoj palati u Engleskoj imale su žute oči, a tek su 1933. standardi pasmine tražili da budu što 'življe zelene boje'. Oči su izrazito krupne, bademastog oblika i široko razmaknute. Boja jastučića na nosu i šapama odgovara boji tela, a rep se sužava prema zaobljenom vrhu.
Ruska plava mačka ima dobro razvijene mišiće, ali njeno telo nikad nije zbijeno ili teško. Duge noge osiguravaju eleganciju koja ne dopušta zbijenost. Glava je umereno klinastog oblika i duža od ušiju do očiju nego od očiju do nosa, sa istaknutim jastučićima za brkove i velikim, šiljastim ušima široko razmaknutim na glavi.
Tihe i nimalo destruktivne, ruske plave mačke čine idealne kućne ljubimce, mada znaju biti veoma neljubazne prema strancima - u većini slučajeva ih prezirno ignorišu. Razlog takvom ponašanju je činjenica da svu privrženost čuvaju za svoje vlasnike i jedna za drugu.
