EKSKLUZIVNO: Ukrajina između svetskih sila
Osvrt na istoriju nastanka Ukrajine u nadi da ćemo pronaći uzroke današnjih podela i nemira.
Velika Seoba naroda koja je počela Hunskim napadom na Rimsko Carstvo tokom četvrtog veka dovela je mnoge narode sa Istoka na teritoriju današnje Evrope. Velike grupe, poput Slovena, dolazile su u talasima i tu se nastanjavali. Većina je prelazila preko teritorija današnje Ukrajine. Poslednje seobe naroda koje su išle preko Ukrajine, bile su one Bugara i Mađara ali u to vreme već je bila ustoličena jedna od najvećih i najmoćniji evropskih država – Kijevska Rusija (IX-X vek). Ova država je do navale Mongola i razaranja Kijeva 1240. godine proširila svoju vlast na mnoga okolna istočnoslovenska plemena pa i na neka finska plemena na severu i time znatno proširila svoju teritoriju i uticaj.
U XIV veku značajni deo teritorija, uključujući i Kijev dolaze pod vlast litvanske dinastije čime nastaje litvansko-ruska država. Međutim ona brzo pada pod uticajem Poljske koje je osvojila oblast koju je činila Galicijsko-voljinska kneževina. Uticaj Poljske ali i katoličke crkve dominirao je na tim prostorima, koji su uskoro postali deo iste država, kada je došlo do Unije između Litvanije i Poljske (tzv. Lublinska unija) 1569. godine. Tada, samostalna Kijevska mitropolija, koja je bila u sastavu Ruske pravoslavne crkve donela je odluku o ujedinjenju sa Katoličkom crkvom. Akt prisajedinjenja potpisan je 1595. godine u Rimu a 1596. godine na takozvanom unijatskom saboru u Brestu, odakle i potiče naziv – Brestska unija. Sa tzv. “Unijatima” katolička Poljska je pokušala da prekine veze Ukrajine sa pravoslavnom Rusijom. U vremenu koje sledi, ova verska podela imala je značajan uticaj na uspotavljanje današnje Ukrajine i samih Ukrajinaca kod kojih je i danas izuzetna podela na katolički Zapad i pravoslavni Istok.
Veliki oslobodilački rat, ukrajinskog naroda protiv Poljske, počinje 1648.. Iako je bio uspešan, Ukrajina nije mogla sama da se održi okružena Turcima i Poljacima, te je oslonac pronašla u Carskoj Rusiji. Na Perejaslavskom saboru, 1654., Ukrajina se ujedinjuje sa carskom Rusijim. Nakon ujedinjenja, Rusija ulazi u rat sa Poljskom koji će tajati narednih 13 godina. Rat ja završen primirjem 1667. godine nakon čega je usledio tzv. Večni mir 1668. godine. Kao posledice rata, Ukrajina će se podeliti na dva velika dela koja seče reka Dnjepar. Kozačka (hetmanska) država, istočno od Dnjepra, kao ostatak ukrajinske države, opstaće još neko vreme uz pomoć Rusije.
Nakon neuspelog pokušaja otcepljenja kozačke zemlje od Rusije, u savezništvu sa švedskim kraljem Karlom XII, kralj Petar I smanjuje autonomiju kozačke države da bi konačno ovaj deo Ukrajine izgubio svoju autonimiju 1781. godine. Pri osvajanju Poljske, prve podele teritorije između Austrougraske i Rusije, Rusija je stekla zemlje između Dnjepra i Buga 1774. godine a nešto kasnije, u okviru ove podele, u sastav konačno ulazi i Krim 1783. Krim je dugo bio pod Vizantijskim uticajem, da bi od X veka njegov istočni deo bio u okviru Kijevske Rusije. Najezdom Mongola i kasnije Turaka Rusija gubi dominaciju nad Krimom koju će povratiti u XXVII veku nakon rusko-turskih ratova. Posle druge podele Poljske, koja se odvijala u periodu nakon 1793. godine i preostali deo poljske Ukrajine došao je pod vlast ruskog cara. Na taj način, Ukrajina je ostala u sastavu carske Rusije sve do njenog raspada 1917. godine.
Ukrajinska centralna Rada, nakon revolucije, u novembru 1917. godine proglašava Ukrajinsku narodnu republiku (UNR), koja je u početku bila u sastavu Rusije da bi se 1918. godine odcepila i postata samostalna država. Da bi se odbranila od boljševika traži pomoć od Nemačke uz čiju pomoć dolazi do državnog udara aprila 1918. godine. Nova vlast je dozvolila da zemlja postane protektorat Nemačke. Porazom Nemačke u ratu, narodnim ustankom ponovo nastaje UNR. Ukrajinski deo Austrugarske (Galicija), nakon rata proglašava Zapadnoukrajinsku Narodnu Republiku i 1919. ujedinjuje se sa UNR.
Kako bi se odbranila od Crvene armije, Ukrajina sklapa vojni savez sa Poljskom. Međutim, nakon poljsko-sovjetskog rata veći deo zemlje bio je pod kontrolom sovjetske vlasti, na čijoj teritoriji nastaje Ukrajinska Sovjetska Socijalistička Republika. Zapadna Ukrajina tada pripala je Poljskoj, Bukovina i Besarabija Rumuniji, a Zakarpatije je pripojeno Čehoslovačkoj.
Krim je proglasio svoju sovjetsku republiku koja je bila autonomna u okviru Ruske socijalističke republike i SSSR. Tako se u okviru sovjetske Rusije 1945. formira Krimska oblast. Nikita Hruščov je, 19. februara 1954. godine, za 300. godišnjicu Perejaslavkog sporazuma odvojio Krim od Rusije i pripojio ga sovjetskoj republici Ukrajini.
Svoju nezavisnost Ukrajina dobija nakon raspada Sovjetskog Saveza devedesetih godina, tačnije 24. avgusta 1991. godine kada, sledeći primer ostalih republika, proglašava nezavisnost.
