VIŠE OD HIMNE: You'll Never Walk Alone (VIDEO)
“Enfild roud“. Početak utakmice. Fudbaleri Liverpula dodiruju tablu “Ovo je Enfild“ i jedan za drugim izlaze na teren. Počinje pesma, melodija od koje zastaje dah. Najmasovnije “a capella“ pevanje na planeti. Svi kao jedan, navijači “crvenih“ ređaju stih za stihom najčuvenije fudbalske himne na planeti - “You'll never walk alone“.
Kada su Ričard Rodžers i Oskar Hamerstajn krajem Drugog svetskog rata, 1945. godine, napisali kompoziciju pod ovim naslovom, verovatno ni sanjali nisu da će pomenuta muzička tema stvorena za potrebe brodvejskog mjuzikla “Karusel“ (engl. ringišpil) u narednim decenijama postati jedna od najprepoznatljivijih melodija u istoriji muzike.
Za to nisu zaslužne ni muzičke legende koje su je izvodile, poput Elvisa Prislija i Frenka Sinatre, već muzički sastav “Gerry and the Pacemakers“ koji ju je obradio 1963. godine. Iako nikada nije pouzdano utvrđeno na čijim utakmicama se prvi put začula, veruje se da je nedugo posle nastanka pomenute obrade ovu melodiju stadionskom ambijentu prilagodio čuveni Liverpulov Kop, verovatno najpoznatija navijačka tribina na svetu, i tako stvorila istoriju.
Zanimljivo je da se, iako su u sjajnim odnosima i gaje prijateljske, gotovo bratske veze, navijači Liverpula i škotskog Seltika i danas “otimaju“ oko zasluga za nastanak ove legendarne fudbalske himne, pošto je i na utakmicama kluba iz Glazgova počela da se peva gotovo u isto vreme.
Ipak, veruje se da su je prvi zapevali navijači “crvenih“ koji su gajili prijateljske odnose sa pomenutim muzičkim sastavom, posle čuvenih “Bitlsa“ najpoznatijim bendom iz grada sa obale reke Mersi, ali i zbog činjenice da ju je frontmen grupe Geri Marsden prvo prezentovao legendarnom menadžeru Liverpula Bilu Šenkliju. Ostalo je istorija.
Stih “Nikada nećeš hodati sam“ rezervisao je svoje mesto u srcima svakog navijača ovog kluba sa severozapada Engleske, ali i na klupskom grbu i čuvenoj Šenkli kapiji koja se nalazi na ulazu na stadion “Enfild“, dom petostrukog prvaka Evrope.
Danas ovu himnu sa jednakim žarom pevaju i navijači Liverpula i fanovi kluba sa “Seltik parka“, ali i holandskog Fejnorda, Tventea, škotskog Hibernijana, obe nemačke Borusije, Kajzerslauterna, Majnca, Hofenhajma, belgijskog Briža, japanskog Tokija, kao i mnogih drugih klubova širom sveta. Peva se i kada klub pobeđuje i kada gubi, jednako glasno i uvek sa istim žarom, što je čini verovatno jedinstvenom na svetu.
Ipak, ni za jedan klub ona se ne vezuje kao za engleski Liverpul. Ona je predstavljala nezaobilazan motivacioni faktor u svim velikim pobedama, brojnim domaćim i evropskim titulama, trenucima najvećih slavlja ali i najtežih poraza kluba sa Mersisajda. Razmere njenog uticaja na fudbalere popularnih “skauzera” najbolje je na svojoj koži osetio Milan u čuvenoj istanbulskoj noći u finalu Lige šampiona 2005. godine.
Da li zahvaljujući njoj i li nečemu drugom, tek tada je Liverpul, nošen pesmom svojih vernih navijača, za jedno poluvreme nadoknadio zaostatak od tri gola protiv “rosonera”, izbegao verovatno najteži poraz u istoriji kluba, a potom se u penal seriji okitio petom titulom prvaka Starog kontinenta.
You'll Never Walk Alone...
