"Ko krsno ime slavi - onom i pomaže" zašto Beograd slavi Spasovdan?
Vaznesenska crkva, sagrađena kao gradska 1863. godine, sačuvala je originalni barjak Uprave grada Beograda
Danas pravoslavni vernici obeležavaju Vaznesenje Gospodnje, a Beograđani slavu svog grada. Tim povodom, biće priređeno nekoliko svečanosti od kojih će najmasovnija biti na centralnim gradskim ulicama. Spasovdanska litija ove godine proći će izmenjenom rutom.
DANAS JE SLAVA GRADA BEOGRADA: Litija kreće od 19 sati, a ove ulice će biti zatvorene
PAKAO NAPOLJU PRAVI PROBLEM HRONIČNIM BOLESNICIMA: Hitna pomoć u Beogradu noćas imala pune ruke posla
OD DANAS POSTOJI PESMA GRADA BEOGRADA: Poslušajte prvu himnu prestonice (VIDEO)
Vaznesenska crkva, sagrađena kao gradska 1863. godine, sačuvala je originalni barjak Uprave grada Beograda. Na barjaku od crvenog brokata, sa jedne strane je ikona Vaznesenja Gospodnjeg i slovima od zlatnih niti natpis: Opština grada Beograda 1938. a sa druge strane, ikona Svete Petke i poruka: Ko krsno ime slavi - onom i pomaže.
Od kada je despot Stefan Lazarević 1403. godine dao Beogradu status prestonice, u čast obnove i napretka, grad je kao svoju slavu uzeo Vaznesenje Gospodnje - Spasovdan. Ova stara zavetna slava simbolično ukazuje na uzdizanje - vaznesenje Grada iz pepela i neuništivu nadu i veru u budućnost.
Pod pritiskom mnogih neprijatelja i velikih društvenih promena, praznovanje gradske Slave je povremeno prekidano, ali i obnavljano, izdržavši tako najtežu probu vrednosti - probu vremena. Nakon poslednje pauze, ova tradicija je nastavljena 1992, od kada se na beogradskim ulicama obeležava litijom, a te godine ju je predvodio patrijarh srpski Pavle.
Litija je imala ustaljenu trasu, simbolično zatvarajući krug u dvorištu Vaznesenske crkve. Prvo stajanje, za molitve za zdravlje Beograđana, litija ima kod Terazijske česme (izvor umesto zapisa koji je bio na mestu sadašnje Srpske akademije nauka). Drugo stajanje je kod Saborne crkve, za molitve za poštedu od stradanja, mir i napredak. Treće stajanje, za molitve za pokoj duša svim palim junacima Beograda je u dvorištu Vaznesenske crkve ispred granitnog Krsta.
Ove godine, litija će poći od Vaznesenjske crkve ka Hramu Svetog save, ulicama Kneza Miloša, Kralja Milana, Trgom Slavija i Bulevarom oslobođenja, sa početkom u 19 časova.
Mošti Svete Petke i Svetog despota Stefana Lazarevića više su od simbolike na litiji posvećenoj Beogradu.
Prema rečima prof. dr Vladimira Vukašinovića starešine kapele Svete Petke na Kalemegdanu, nakon turskog osvajanja Beograda 1521, po nalogu Sulejmana Veličanstvenog, ratnici i porobljeni narod pošli su pod stražom put Carigrada. Oni su sa sobom poneli najdragocenije svetinje: mošti Svete Petke, mošti carice Teofane i ikonu beogradske Bogorodice.
Za njih je to bio poslednji put da noseći mošti svojih nebeskih zaštitinica, u jednoj tužnoj procesiji, hodaju ulicama svog voljenog grada, koji su bili primorani da napuste. Iz tog razloga, mošti Svete Petke biće deo litije povodom gradske slave.
Ikona svetog vladara koji je Beograd prvi put učinio srpkom prestonicom, uvek je na čelu ove svečane liturgijske procesije, a ove godine biće i mošti Svetog despota Stefana.
Praznik Vaznesenja Gospodnjeg, ili kako je u narodu uobičajeno, Spasovdan, jedan je od deset praznika posvećenih Hristu. Vaznesenje spada u pokretne praznike - uvek pada u četvrtak, 40 dana posle Vaskrsa, a 10 dana pre Duhova.
Prema hrišćanskom učenju, posle Vaskrsenja, Hristos je boravio na zemlji sa učenicima četrdeset dana, učeći ih i učvršćujući im veru posle Golgote i raspeća. Sam čin Vaznesenja zbio se u Vitaniji, selu na istočnoj padini Maslinske gore, udaljenom dva kilometra od Jerusalima, na putu za Jerihon.
Toga dana se završio Hristov boravak na zemlji, radi spasenja i iskupljenja ljudskog roda. Hristos se pred apostolima, blagosiljajući ih, vazneo na nebo i seo sa desne strane Boga Oca. Posle toga se apostolima vratila njihova vera, radost i hrabrost.
Kao što se u Jerusalimu na 40. dan iza Vaskrsa išlo u Vitlejem u litiji, tako se i u drugim mestima Istoka, gde se slavilo Vaznesenje, izlazilo na litiju, kao npr. U Carigradu i Antiohiji, tako takođe i u Srpskoj crkvi.
