DANAS SLAVIMO DVA SVETITELJA: Obavezno okadite dom i upalite sveću za zdravlje najmilijih
Sveti mučenici Hristant, Darija i prepodobni Simeon Dajbabski.
Sveti Hrisant je poticao iz paganske porodice; stekao je dobro obrazovanje. Bio je jedinac sin nekoga velikog boljara Polemija, koji se preselio iz Aleksandrije u Rim. Kao sin bogatih roditelja Hrisant izuči sve svjetske škole imajući najučenije ljude za učitelje. Među knjigama je naišao na one u kojima su pagani govorili o hrišćanstvu. Ali mladić je želio da čita knjige koje su napisali sami hrišćani. Mladić je slučajno pronašao knjige Novog zavjeta. Sveto Pismo je prosvijetilo dušu umnog mladića. Pronašao je prezvitera Karpofora, koji se skrivao od progona, i od njega primio sveto krštenje. Poslije toga počeo je otvoreno da propovijeda jevanđelje.
Sveti Simeon je rođen 1854. godine na Cetinju, u donjokrajskom bratstvu Popovića kao mali Savo. Osnovno školovanje završio je na Cetinju. Kasnije se obrazuje u Kijevskoj Bogosloviji a potom i u tamošnjoj Duhovnoj akademiji, nadahnjujući se životima i podvizima osnivača i prepodobnih otaca Kijevske Lavre.
U Kijevu je zamonašen u rukopoložen u čin jeromonaha, a 1888. godine vraća se na Cetinje, gdje mu je određena služba Božjeg služitelja u manastiru Svetog Nikole na Vranjini, a godinu dana kasnije i u manastiru Ostrogu, gdje je bio i predavač u tamošnjoj monaškoj školi, koju je pokrenuo Mitropolit Mitrofan Ban. Na osnovu čudesnog viđenja, koje mu je Bog otkrio, jeromonah Simeon je inicirao gradnju crkve na mjestu današnjeg manastira Dajbabe krajem 19. vijeka.
Ostatak svog života jeromonah Simeon je proveo služeći novootkrivenoj Dajbabskoj Svetinji, a tu ga je, kao dajbabskog jeromonaha, posjetio arhimandrit Justin Popović, veliki srpski teolog, koji j,e takođe, današnjom odlukom Svetog Arhijereskog Sabora SPC, zajednosa Svetim Simeonom, pribrojan Hristovim Svetiteljima. Sveti Simeon Dajbabski upokojio se u Gospodu 1. aprila (po Gregorijanskom kalendaru) 1941. godine. NJegove prepodobne mošti su otkrivene na 55. godišnjicu od njegovog upokojenja 1996. godine u manastiru Dajbabe, nastojanjem NJegovog Visokopreopsveštenstva Arhiepiskopa Cetinjskog Mitropolita Crnogorsko-primorskog G. Amfilohija, brojnog sveštenstva i vjernog naroda, poklonika Dajbabskog manastira.
Od tada pa do danas, svake godine se na dan starčevog upokojenja održava veliki sabor u manastiru Djababe. Prepodobni Simon Dajbabski je kanonizovan 29. aprila 2010. godine, na popodnevnom zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve.
Izvor: Srbija Danas