NA NOŽ! Srpska jedinica jurišala GRUDIMA NA NEPRIJATELJSKE ROVOVE: Legenda o "Vukovima sa Vučijaka" (VIDEO)
Među prvima na braniku Srba i Bosni, u ratu devedesetih godina prošlog veka bila je jedinica iz Prnjavora "Vukovi sa Vučijaka", koju je 1991. godine u bitku za slobodu srpskog naroda poveo komandant Veljko Milanković
Komandant Veljko Milanković (1955 - 1993) završio je obuku kod Kapetana Dragana i odmah posle obuke dobio čin poručnika, a njegovi "Vukovi" bili su na više frontova u RS i RSK na kojima se ratovalo.
"Vukovi" su u avgustu 1991. godine zauzeli spomen park Jasenovac. U toku borbe na Brončicama, jedinica "Vukovi sa Vučjaka" koja je brojala 47 vojnika, ubila je 37 neprijateljskih vojnika, a više desetina je ranjeno. Tom prilikom zarobljena su dva tenka M-84, jedan oklopni transporter, veće količine oružja i municije.
Ako maštate da postanete milioner, OBAVEZNO budite na Novom Beogradu 5. novembra!
Krajem februara 1992. godine poručnik Veljko je bio ranjen tokom borbi kod sela Smrtić u Zapadnoj Slavoniji, odakle je prebačen u Banju Luku gde je operisan i potom prevezen na VMA, radi daljeg lečenja.
Veoma značajnu ulogu "Vukovi" su imali u probijanju "Koridora Života". Poručnik Veljko je imao gips na nozi ali je odbijao da ode iz borbe i sa svojim "Vučjacima" je bio prvi u probijanju koridora. Vodili su borbe koje su imale značajnu ulogu u probijanju koridora: kod Dobar Kule (1. jul 1992), Bijelog Brda, Jakeša, Čardaka, Cera, Modriče (26. jun 1992) i Odžaka (12. jul 1992).
"Vukovi sa Vučijaka" će ostati zapamćeni po tome što su izveli juriš "na nož" 1992. godine. Krećući u napad na zabunkerisano brdo Jakeš razvili su se u strelce, izneli zastavu u prve redove i posle komande "NOŽ NA PUŠKE" poleteli grudima na neprijateljske rovove! Devet ih je poginulo, dvadesetak ranjeno, a Jakeš je osvojen.
Poručnik Veljko Milanković je teško je ranjen u uličnim borbama u selu Kašić (opština Benkovac) 4. februara 1993. godine, kada je tokom operacije pogođen u desnu stranu grudi. Umro je 14. februara na VMA u Beogradu. Tri dana kasnije sahranjen je na rodnoj Kremni. Posmrtno je odlikovan ordenom Miloša Obilića juna 1993.
