DAN GRADA NOVOG SADA: Ko je zaslužan za današnju slobodu Evropske prestonice kulture?
Racka varoš, Petrovaradinski Šanac...a današnji Novi Sad
Jedan od omiljenih gradova naše zemlje, Evropska prestonica kulture za 2022. godinu - Novi Sad, na današnji dan, pre 274 godine - 01. februara, 1748. godine, ukazom carice Marije Terezije proglašen je Slobodnim kraljevskim gradom u okviru Habzburške monarhije, kada je dobio i svoj današnji naziv (Neoplanta na latinskom jeziku).
BEBE ROĐENE DANAS U NOVOM SADU DOBIJAJU 300 HILJADA: Obeležava se Dan grada, u čemu sve građani mogu da uživaju?
NAJLEPŠI ČUVAR ISTORIJE U SREMSKIM KARLOVCIMA: Evo zbog čega je ovaj dvor bitan za prošlost Novog Sada
Boemski život u Vojvodini: Da li znate kako se zvala PRVA KAFANA U NOVOM SADU?
Carica Marija Terezija je 1. februara 1748. izdala edikt koji glasi:
„Mi, Marija Terezija, Božjom milošću carica rimska a kraljica Ugarske, Češke, Dalmacije, Hrvatske, Slavonije, Rame, Srbije, Galicije, Lodomerije itd. itd. dajemo glasom ovoga pismena na znanje svakome, koga se tiče […] da taj toliko puta spominjani naš Petrovaradinski kameralni grad, koji leži na drugoj strani Dunava u bačkoj županiji na zemljištu Sajlovo, silom naše kraljevske moći i ugleda iz ranije navedenih razloga […] učinimo svojim slobodnim kraljevskim gradom i da ga uvrstimo, primimo i upišemo u broj, krug i red ostalih naših slobodnih kraljevskih gradova naše kraljevine Ugarske tako i naših naslednih zemalja, ukidajući mu dosadašnje ime Petrovaradinski Šanac, nađosmo za dobro da se ubuduće zove i da mu naslov bude Neoplanta, mađarski Uj-Videgh, nemački pak Ney-Satz, srpski Novi Sad i bugarski Mlada Loza”.
Naime, krajem 17. veka, na početku habzburške vladavine građanima pravoslavne veroispovesti bilo je zabranjeno da stanuju u Petrovaradinu. 1694. godine Srbi su zato osnovali novo naselje na levoj obali Dunava, iz kojeg će se vremenom razviti i današnji Novi Sad.
Danas ga svi znamo kao Novi Sad i verujemo da mnogi od vas ne znaju da se je najstarije ime ovog grada bilo Racka varoš, a korišćen je i naziv Petrovaradinski Šanac.
Iako su na ovom mestu većinom živeli Srbi, bili su i Nemci, Jevreji, Mađari, Jermeni, Bugari, Cincari i Grci. U sastavu Habzburške vojne granice naselje je bilo od 1702. godine, a 6 godina kasnije postalo je sedište Bačkog vladike i glavno mesto bačkog dela podunavske vojne granice.
Ovaj dan danas se obeležava kao dan grada.