Da li ste posetili KURVINGRAD? Nije izmišljotina, ovo je grad u Srbiji sa najbezobraznijim imenom

Srednjovekovni grad Koprijan, poznat i kao Kurvingrad, smešten u opštini Doljevac, danas je samo ruševina koja čeka bolja vremena. 

Detaljna arheološka istraživanja ponovo su započeta pre nekoliko godina, ali legende o ovom mestu, naročito one vezane za njegovo neobično ime, mnogo su starije.

Prvi put se Koprijan pominje u vreme Rimljana, što ukazuje na njegovu dugu i burnu istoriju. Danas se njegovi ostaci nalaze sa desne strane reke Južne Morave, nedaleko od Niša, u selu Klisura.

Vidljivi ostaci potiču iz srednjeg veka, kada je srpski vlastelin Nenad 1372. godine izgradio odbrambeni grad na temeljima starijeg utvrđenja. Prema podacima sa sajta Turističke organizacije opštine Doljevac, grad je bio opasan velikim šancem koji je služio za obezbeđenje i odbranu. Koprijan je imao i predgrađe sa crkvom, što dodatno ukazuje na značaj ovog srednjevekovnog utvrđenja.

Nakon propasti srpske srednjovekovne države, grad su koristili i Turci.

Dok ostaci još uvek čekaju temeljna istraživanja, legende o nazivu ovog mesta pričaju zanimljive priče. Naime, grad je među lokalnim stanovnicima poznat i kao Kurvinokale, Korvingrad ili Kurvingrad, a priče o „bezobraznom“ imenu variraju.

Prema jednoj legendi, naziv je nastao zbog „nemoralne dame“ koja je tokom opsade grada noću izlazila iz utvrđenja i svojim šarmom uspela da prevari stražare da joj otvore kapije.

Druga, šire rasprostranjena legenda, govori o imućnoj gospođi (verovatnije vlastelinki nego carici) koja je noću odlazila do obližnjeg manastira Svetog Jovana na brdu Komniga, navodno da bi se molila. Kako ništa nije moglo ostati skriveno, meštani su uskoro saznali za ove noćne posete i pričali kako je gospođa zavela lokalnog sveštenika (ili monaha) i kako je čak prostirala platno od grada do crkve koje je prelazila tokom noći.

Postoje i dve prozaičnije teorije o imenu mesta. Jedna je da naziv Korvingrad ili Kurvin potiče od osmanskih Turaka, koji su možda dali pogrdan naziv srpskom gradu. Druga pretpostavka je da naziv potiče od ugarskog kralja Matije Korvina, iako nema dovoljno istorijskih dokaza koji bi potvrdili da je uticaj Ugarske dostigao ove prostore.

Što se novije istorije tiče, lokalni stanovnici su, nakon što je utvrđenje izgubilo svoju odbrambenu funkciju, počeli da uzimaju kamenje iz grada za gradnju svojih kuća, čime su dodatno razgradili tvrđavu.

Utvrđenje je 1947. godine stavljeno pod zaštitu države i kategorizovano kao nepokretno kulturno dobro od velikog značaja. Iako je dugo bilo u lošem stanju, poslednjih godina su započeta neka istraživanja i radovi na uređenju, uključujući pristupne tačke za turiste.