GUMENI KATETER POVEZAN NA GRLO: Siniša Kulić nakon operacije sa OTVORENOM RANOM - nosi APARAT sa ovom SVRHOM
Otežano govori
Siniša Kulić juče se pojavio ispred bolnice, kako bi pružio podršku ćerki Miljani Kulić koja je juče operisala nogu nakon povrede. Miksi se nakon operacije vratila u "Zadrugu", a najveći utisak juče ostavio je njen otac Siniša koji nakon operacije grla, ne izgleda dobro i ne može da govori. Sve izjave je preusmerio na suprugu Mariju Kulić.
Ono što su mnogi primetili je da Siniša nosi nešto što liči na aparat koji mu je povezan za grlo, a koji mu pomaže da govori nakon operacije.
Kuliću je nakon operacije grla postavljen kateter koji mu olakšava trenutno stanje, a evo o čemu se zapravo radi.
DOKTOR ISTIČE: Četiri GRUPE NAMIRNICA koje doprinose zdravlju SRCA, PODMLAĐUJU, ubrzavaju metabolizam
SRBI JEDU OBE SLANINE, A JEDNA VRSTA JE IZUZETNO OPASNA: Niste ni svesni koju ŠTETNU STVAR SADRŽI U SEBI
Gubitak glasa je jedan od najvećih invaliditeta za većinu pacijenata posle totalne laringektomije. Pored estetskog i funkcionalnog defekta uzrokovanim prisustvom traheostome kao i defekta prednje strane vrata, najveće ometanje pacijentu predstavlja gubitak normalnog glasa.
Rehabilitacija glasa posle laringektomije se može podeliti na 3 kategorije:
- ezofagealni govor
- veštački oscilatori
- traheofaringealni šantovi ili fistule
Šant formacija
Ranih '80-ih, uvedena je nova tehnika jednosmerne valvule koja se plasira kroz mali punktat na zadnjem zidu traheje. Ovakva valvula dopušta ekspiriranom vazduhu da prođe iz traheje u ezofagus ali i ne dopušta retrogradni prolaz sadržaja iz farinksa do traheje. U ovom periodu, ovakva tehnika je postala standard u rehabilitaciji govora. Razne dopune i modifikacije ove proteze su u toku, kao i korišćenja raličitih oblika, sa različitim pririskom i dužinom koji su trenutno u upotrebi.
Komplikacije
Najčešće komplikacije obuhvaćene izvođenjem ove intervencije je neuspelo proširenje fistule do te mere da ne može da omogući plasiranje gumenog katetera. Obično, ova greška se može brzo uočiti i korigovati i intervencija se uspešno obavlja. Mnogo gora komplikacija je izvođenje intervencije na neizlečivom pacijentu, kao što je pacijent pod radioterapijom ili koji je ozbiljno pothranjen.
U takvim slučajevima, postoji verovatnoća da će se zid istanjiti, a fistula proširiti, i na taj način dobiti pacijenta sa simptomatskom laringotrahealnom fistulom koja se ne zatvara spontano. U nekim slučajevima ovi pacijenti zahtevaju hirurško zatvaranje, što obično podrazumeva korišćenje svežeg tkiva, obično mišićnih zalisataka pri zatvaranju ovog otvora. Još jedna komplikacija može biti neadekvatan izbor pacijenta. Na žalost, obično je teško predvideti koji je pacijent u mogućnosti da koristi TEP
Zaključak
Od tri mogućnosti koje se mogu koristiti za rehabilitaciju glasa, TEP se tehnički najlakše izvodi i važi za najsigurnije i najpogonije metode za pacijenta. Primarni TEP se treba primeniti svim pacijentima koji su podvrgnuti totalnoj laringektomiji, ukoliko ne postoje specifične kontraindikacije.
Zatim, onim pacijentima koji su prethodno imali laringektomiju i koji imaju otežanu tehniku govora treba ponuditi sekundarni TEP. Najbolji rezultati se dobijaju kada se o pacijentu brine čitav tim profesionalaca uključujući SLP koji daju instrukcije pacijentu o korišćenju i održavanju proteze.
