Režiserke diskriminisane u Holivodu

Suprotno opšte prihvaćenom mišljenju, pojava žene na filmu ne vezuje se samo za romantične komedije, reklame proizvoda za ženske potrebe i serije u kojima su žene glavni likovi. Žene su i režiserke, ali su u tom poslu sve manje zastupljene u filmskoj industriji. Problem je dostigao alarmantni nivo kada ga je Američka unija za građanska prava (AUGP) prijavila vlastima, zahtevajući vršenje nadzora i pritiska na filmsku industriju.

Pre nego što je počeo Kanski festival, objavljeno je pismo na 15 strana u kojem su se u intervjuima anonimno izjasnile 50 režiserki. Procene su utvrdile da je broj režiserki na filmu i televiziji pao u protekle dve decenije. Tokom prethodne godine žene su režirale sedam odsto od 250 filmova sa najvećom zaradom, što je pad za dva odsto u odnosu na 1998. godinu.

Od 70 serija i emisija na nacionalnoj američkoj televiziji, nijedna nije zaposlila ženu za režisera. Razlog nije nekvalifikovanost ili nedostatak inventivnosti kod žena, navodi AUGP. Broj diplomiranih režiserki skoro je jednak broju režisera. Ipak, studiji, mreže i producenti radije primaju muškarce i tako ženama uskraćuju posao i zaradu. Nazaobilazni su i seksualni stereotipi prilikom selekcije kandidata za posao.

Nakon festivalskih priznanja, muškarci su za nagradu snimali visokobudžetne filmove, dok je karijera žena stagnirala i na taj podatak se žali najmanje deset režiserki.

Do sada su samo četiri žene nominovane za Oskara za najbolje snimljeni film, a jedina koja ga je dobila je Ketrin Bigelou za film "Katanac za bol", snimljen 2010. godine.