KUDA SA ALBANCIMA: Da li Nemačka plaća ceh priznanja Kosova
Albanci sa Kosova i Metohije svakodnevno ilegalno prelaze mađarsku granicu bežeći od bede i nezaposlenosti u potrazi za boljim životom. Cilj im je Evropska unija, ali pod broj jedan, glavna i osnovna destinacija im je jedna od najrazvijenijih zemalja sveta - Nemačka. A Budući da je Berlin priznao Kosovo, Nemci ne mogu da Albance vrate u Srbiju.
U poslednjih nekoliko meseci Kosovo i Metohiju je napustilo, prema nekim procenama najmanje 50.000 ljudi, mahom Albanaca, a prema nekim drugim procenama ta cifra ide i preko 200.000. Na desetine hiljada ih je stiglo do Nemačke, a i dalje stotine i hiljade pristižu svakoga dana.
Mnogi su se prijavili vlastima tražeći azil, dok drugi pokušavaju da se smeste kod rođaka i prijatelja i okušaju sreću da nađu posao na crno.
Ovoliki priliv mirnodopskih "izbeglica" iz južne srpske pokrajine, već počinje da pravi velike probleme Nemačkoj, pre svega one finansijske prirode. Albanski koji nadiru sa Kosova i Metohije odneće velike količine novca nemačkih poreskih obveznika. Azilante, pa makar i lažne, dok se to ne utvrdi, treba smestiti, dati im hranu, odeću, novac. Oni drugi, koji se ne prijave za azil, već dolaze da rade na crno - obaraju cenu rada, i povećavaju procenat nezaposlenih u Nemačkoj i to među samim nemačkim državljanima. Taj uvećan broj nezaposlenih naći će se na teretu budžeta nemačke države.
Suočeni sa svim ovim problemima, neki nemački gradovi, i pojedini političari u toj državi, traže da se Kosovo proglasi "zemljom sigurnog porekla". To znači da bi azilante mogli da vrate na Kosovo i Metohiju po ubrzanoj proceduri. Stranka zelenih se tome protivi, jer smatra da Kosovo realno to nije.
U međuvremenu, nemački policajci su poslati na granicu Mađarske sa Srbijom da pomognu u sprečavanju ilegalnih prelazaka. Ali i pored velikog broja uhvaćenih, prelasci se nastavljaju velikom žestinom.
Nemačka je u septembru prošle godine proglasila Srbiju "zemljom sigurnog porekla", što bi značilo da su zahtevi njenih građana za azil neosnovani. A to znači da mogu da ih vrlo brzo vrate kući. Time bi i zahtevi Albanaca sa Kosova i Metohije bili neosnovani jer su oni državljani Srbije i mogli bi odmah da budu vraćeni u Srbiju. Je li tako? Pa ne baš.
Nemačka je priznala Kosovo 20. februara 2008. godine, tri dana nakon što je južna srpska pokrajina nelegalno proglasila nezavisnost. Od tog trenutka, stanovnike Kosova i Metohije Nemačka smatra državljanima Kosova. To znači, da azilante iz južne srpske pokrajine Berlin može da vrati na Kosovo, a ne i u preostali deo Srbije.
Albanci sa KiM mahom nemaju srpska dokumenta, jer su im odavno istekla. Nemaju srpske lične karte i pasoše. Njihova dokumenta su kosovska, a ta dokumenta priznaju čak i neke zemlje koje nisu priznale Kosovo kao državu. Da su Albanci imali srpske pasoše, ne bi morali da prelaze mađarsku granicu preko šuma i kanala, već bi išli na granični prelaz. One Albance koji su legalno prešli granicu EU sa srpskim pasošem, Nemci bi mogli da vrate u Srbiju. Ali takvih je malo.
Sa kosovskim pasošem se može ući na teritoriju EU, ali problem je što se ne može izaći iz Srbije. Jer Srbija taj dokument ne priznaje. Ako nemaju srpski pasoš, Albanci jednostavno moraju da prelaze granicu Mađarske ilegalno da bi dospeli do Nemačke i drugih zemalja EU. Ulazak preko Rumunije, Bugarske ili Hrvatske im ne bi puno značio, pošto te zemlje još nisu implementirane u šengenski ugovor, pa bi morali da pređu, odnosno zaobiđu još jednu graničnu kontrolu.
Dolazimo do pitanja readmisije. Prema sporazumu o readmisiji sa zemljama EU, Srbija je obavezna da primi nazad svoje državljane, kao i državljane drugih država koji su se legalno zatekli na njenoj teritoriji, a imaju srpsku vizu ili dozvolu boravka u Srbiji. Isto tako i lica koja su na nezakonit način ušla u EU, a u Srbiji su bila u tranzitu. Da li je ovo poslednje opasnost za Beograd, ovaj tranzit? Ne, nije ni to.
Zašto? Pa zato što je isti takav sporazum Nemačka potpisala sa Kosovom, te ako odluči da vrati Albance, vratiće ih na Kosovo i Metohiju, a ne u preostali deo Srbije. Problem je samo u brzini vraćanja. Kada bi ti Albanci imali srpska dokumenta, u Srbiju bi bili vraćeni brže, jer je Srbija "zemlja sigurnog porekla", a na Kosovo ne mogu tako brzo, jer Kosovo nije "zemlja sigurnog porekla".
Berlin se time upleo u problem u čijem je stvaranju sam učestvovao, pa i prednjačio u mnogim segmentima. Nemačka je priznala Kosovo, i iz njenog ugla - Kosovo je država. Iz toga je proizašla ova međunarodno-pravna zavrzlama.
S tim u vezi treba napomenuti još jedan bitan detalj.
Evropska unija, slobodno se može reći sa Nemačkom na čelu, tražila je da Albanci sa Kosova i Metohije imaju slobodu kretanja na teritoriji Srbije, čak i sa kosovskim dokumentima. Zvanični Beograd je na to pristao. A to se Evropskoj uniji, a pre svega Nemačkoj, vratilo kao bumerang. Albanci su to pravo iskoristili i preko teritorije Srbije masovno stigli do Subotice. A onda preko šume za Mađarsku. Dalje se zna.
Pročitajte i: