Legendarna glumica Renata Ulmanski slavi 95. rođendan - Zvonki osmeh, elegancija i otmenost su njeni zaštitni znaci
Samo nekoliko nedelja je mlađa od koleginice Mire Banjac.
Renata Ulmanski, legendarna glumica čije ime neraskidivo povezuje umetnost i eleganciju, danas slavi 95. rođendan. Zanimljivo, njen rođendan, 29. novembar, poklapa se s datumom osnivanja nekadašnje Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, ali je Renata starija od bivše države za 16 godina i svega nekoliko nedelja mlađa od koleginice Mire Banjac.
Iako često nepravedno izostavljena s liste najdugovečnijih srpskih umetnika, Renata se može pohvaliti izuzetnom karijerom. Prvu veliku ulogu ostvarila je 1957. godine kao frajla Juca u prvom jugoslovenskom filmu u boji, „Pop Ćira i pop Spira”, režiji Soje Jovanović. Decenijama kasnije, u istoimenoj seriji, briljirala je kao frau Gabrijela, poznata kao „seoski telefon”. Njena bogata filmografija uključuje i nezaboravne uloge poput Milanove majke u „Salašu u Malom ritu”, kao i ostvarenja „Diližansa snova”, „Sivi dom”, „Lepa sela lepo gore” i „Vaga za tačno merenje”.
Dobitnica brojnih priznanja, Renata je ponosna vlasnica pulske „Zlatne arene”, tri „Sterijine nagrade” i statue „Joakim Vujić” za životno delo iz 2017. godine.
Sa zapaženim komičnim ulogama iz vojvođanskog života, njen zvonki osmeh, šarm i otmenost ostaju njen zaštitni znak od samih početaka do danas.
- Iako ničim posebno nisam vezana za Vojvodinu, mentalitet prečana mi je najdraži i najbliži. Volim onu njihovu tihu žurbu. Kod Vojvođana vi ne vidite da se žure, a vidite da stižu. Nisu nametljivi, nestrpljivi, zagriženi. Sve ono što ni ja nisam, i što kod drugog ne podnosim - govorila je svojevremeno legendarna glumica.
Ono što je interesantno jeste što je njena majka bila Austrijanka.
Renata Ulmanski prvi susret s glumom doživela je još kao dete, kada se na tavanu porodične kuće skrivao Jevrejin Erik Hecl, reditelj koji je bežao od nacista. Kako bi prekratio vreme, Hecl joj je držao časove glume, a uspomenu na to čuva njena sveska s beleškama iz 1942. godine.
Tokom rata, Renata je dobila prvi glumački angažman u pozorištu Margite Predić Nušić, ćerke Branislava Nušića. Nakon rata, učestvovala je u čuvenim radnim akcijama, poput izgradnje pruge Brčko–Banovići i Sarajeva, kao i naselja u Novom Beogradu, gde je često mešala beton.
Bila je deo prve posleratne generacije Dramskog studija pri Narodnom pozorištu, koji je završila u klasi Mate Miloševića. Već 1947. godine postala je članica Narodnog pozorišta, što je bio početak njene bogate karijere, tokom koje je ostvarila uloge u više od 100 filmova i serija, dok se broj predstava gotovo ne može izbrojati.
Renata je bila članica ansambala Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, Beogradskog dramskog pozorišta i Ateljea 212, gde je ostala do penzije 1989. godine. Međutim, ni tada se nije povukla iz glume, već je odlučila da ostane aktivna, nastavljajući da doprinosi svetu umetnosti.
- Život još nije završen, iako je prošao. To sam ja. Meni je ostao sad jedan višak života. To nije jednostavno, ali pošto tražim da li nešto dobro može da bude, možda je dobro to što ja imam pravo da ja podvučem crtu, pa da kažem šta smo imali u tom životu - rekla je prošle godine slavna glumica.