Heroj iz Prvog svetskog rata KONAČNO dobio ulicu u Beogradu: Mnogi su zbunjeni, znate li vi za njega?
Žan Frederik Lucein Piaron de Mondezir, kako mu glasi pravo ime, rođen je 13. decembra 1857 u Gatčini, u Rusiji.
Na predlog književnika Milovana Vitezovića i Udruženja književnika Srbije, deo Ulice Tadeuša Košćuška, od Pariske do Cara Dušana, proenio je ime i danas se Ulica Pijarona de Mondezira, francuskog generala koji je komandovao srpskom vojskom u Prvom svetskom ratom, i koji je, zajedno sa našim narodnom, prilikom povlačenja preko Albanije, delio golgotu naroda i vojske Srbije.
Na vest da Mondezir dobija ulicu u Beogradu, u potezu od Kalemegdana do Beo zoo vrta, u narodu se stvorilo nezadovoljstvo, ponajviše zahvaljujući činjenicama da su građani navikli na sam naziv ulce koja glasi Tadeuša Košćuška, ali i da ime i lik slavnog francuskog generala, nisu poznati našoj javnosti.
VESIĆ NAJAVIO: Slika "Kosovka devojka" biće izložena u Starom dvoru
POTPUNO NOVA PRAVILA! Vozači, zaboravite "stajanje na sva četiri": KAZNA STIŽE očas posla na kućnu adresu
"ZRENJANINAC" KONAČNO DOBIJA TRI TRAKE: Dugo isčekivani radovi na LEVOJ OBALI DUNAVA
Heroj zamenio heroja
Tadeuš Košćuško, rođen je 4. februara 1746. godine u Velikom vojvodstvu Litvanija u Poljsko-litvanskoj uniji u plemićkoj porodic. Bio je poljski i litvanski nacionalni heroj, general i vođa ustanka 1794. godine koji se vodio protiv Rusije, a tokom svog burnog života, stigao je da se bori i u Američkom ratu za nezavisnost.
Tokom svog života uvek se borio za pravo i slobodu građana, kao sposoban i hrabar borac. Nakon života u Americi, ponovo se vratio u Evropu, gde je 24. marta 1794. digao opštenarodni ustanak u okupiranoj Poljskoj. Život je okončao u svojoj 71 godini kada je 1817. godine pao sa konja. Njegovo ime je danas simbol za slobodu i nezavisnost širom sveta.
Žan Frederik Lucein Piaron de Mondezir, kako mu glasi pravo ime, rođen je 13. decembra 1857 u Gatčini, u Rusiji. Od početka školovanja na prestižnoj Politehničkoj akademiji, njegova karijera u vojsci je išla uzlaznom putanjom. Godine službe po francuskim kolonijama u Africi, ali i operacije na tlu latinske Amerike, donele su mu ime i ugled u francuskoj vojsci.
Sa Balkanom se prvi put susreo tokom Balkanskih ratova 1912+1913, ali je neizubrisiv trag u srpskoj istoriji ostavio tokom povlačenja naše vojske ka Albaniji. Naime, on se nalazio na čelu operacije spasavnja naših snaga ka Krfu. Zbog svojih zasluga on je od kralja Aleksandra dobio tri ordena u rasponu od 1916 do 1930 godine.
Preminuo je 1943 godine u gradu Servije u gornjoj Savoji.