ISPRAVKA: “Milosrdni anđeo” nije ime NATO operacije vazdušnih udara u SRJ
Tačan broj civilnih žrtava nije poznat
Tvrdnja da se operacija vazdušnih udara koju je NATO izveo 1999. u tadašnjoj Saveznoj Republici Jugoslaviji zvala “Milosrdni anđeo” ponavlja se u medijima još od same operacije. Ipak,kako je utvrdila analiza portala raskinkavanje.ba, reč je o mitu. Ovaj naziv operacije ne navodi se ni u jednom zvaničnom dokumentu, te je tekst na našem portalu Srbija Danas koji je ovu operaciju oslovljavao tim imenom ocenjen kao prenošenje lažnih vesti.
UTVRĐENE ČINJENICE:
Sama operacija, uprkos učestalo ponavljanoj tvrdnji, nije nosila naziv “Milosrdni anđeo”.
Kako se navodi u članku portala Peščanik iz 2008. godine, u zvaničnim dokumentima NATO-a nema pomena pojma “Milosrdni anđeo”.
Operacija protiv SR Jugoslavije koja je počela marta 1999. bila je nazvana “Allied Force”, što bi u prevodu bilo “Saveznička sila” i ni u kom slučaju ne može da se prevede kao “Milosrdni anđeo”. Od trenutka ulaska NATO-trupa na Kosovo i Metohiju, juna 1999, operacija je promijenila ime u “Joint Guardian” (kako se zove i danas), tj. “Telohranitelj” ili “Pridruženi stražar” u najslobodnijem prevodu, što iako malo bliže pojmu “Anđela čuvara” ipak još uvijek ne dozvoljava da se upotrebi kod nas odomaćeni naziv.
Ukratko, nigdje se ne pominje neki pojam ni izdaleka sličan sintagmi “Angel of Mercy” ili “Merciful Angel”, što bi bili engleski jezički ekvivalenti “Milosrdnom anđelu”.
Portal Srbija danas se izvinjava svojim čitaocima zbog korišćenja pogrešnog termina "Milosrdni anđeo" za naziv operacije, jer ne postoji ni jedan dokaz, niti dokument da se taj naziv vezuje za NATO operaciju 1999. godine.
ISPRAVLJENA VEST
Na današnji dan, pre 23 godine, 24. marta 1999. godine, počela je vojna akcija NATO-a koja je trajala 78 dana.
IDEALNO MESTO ZA ŽIVOT - U OVOM GRADU U SRBIJI JE SVE BESPLATNO: Vrtići, udžbenici i javni prevoz, ali to nije sve!
MATEJ IMAO PROBLEM ZBOG 2.000 DINARA?! Taksista pozvao "opasne momke" a onda se stvar otrgla kontroli: Pojavile se nove teorije o nestalom Splićaninu
POJAVIO SE NOVI VIRUS KOJI "LOMI" DECU - NAŠI STRUČNJACI HITNO UPOZORILI: Nije korona - ako primetite ove simptome ODMAH se javite lekaru
Tokom ova dva i po meseca, u Jugoslaviji su bombardovani vojni ciljevi, kasarne, postrojenja, ali i civilni objekti - bolnice, fabrike, mostovi, pruge, ostala infrastruktura, medijske kuće i predajnici, skladišta energenata. Naša zemlja pretrpela je velike gubitke, a razlog ove akcije bio je progon Albanaca na Kosovu koji su sprovodile bezbednosne snage Srbije.
Ubistvo paramilitarnih jedinica u Račku je uzet za povod ratu jer je "Međunarodna zajednica", kako NATO naziva sam sebe, "izgubio strpljenje" sa Miloševićevom agresivnom politikom i odlučila vojno intervenisati u korist albanskih nacionalista na Kosovu pod izgovorom "sprečavanja dalje eskalacije nasilja na Balkanu".
NATO je zapretio da će započeti vojnu intervenciju ako se Vojska Jugoslavije ne povuče sa Kosova i dopusti da se njihovim oružanim snagama da se rasporede tamo. Ričard Holbrok sastao se poslednji put sa Miloševićem u martu 1999. i ponudio mu da prihvati ugovor po kojem bi Kosovo dobilo svoju autonomiju, OVK se ne bi razoružavalo, a NATO snage su zahtevale da se rasporede na to područje što je Milošević odbio i zato je NATO, bez odluke UN-a napao i bombardovao SRJ.
Tačan broj civilnih žrtava nije poznat, a organizacija "Hjuman rajts voč" tvrdi da ih je bilo između 489 i 528.
Najviše poginulih bilo je u napadima na putnički voz kod Grdelice 12. aprila, njih 11, na kolonu albanskih izbeglica na Kosovu 14. aprila - 75, na zgradu RTS-a u Beogradu 23. aprila - 16, na Surdulicu 28. aprila - 16, na putnički autobus kod mesta Lužani 1. maja - 23, na Niš kasetnim bombama 7. maja - 20, i na kraju najteži napad na civile, 14. maja na drugu kolonu albanskih izbeglica kraj Prizrena, sa 87 mrtvih.
Napad koji je dobio najveću medijsku pažnju bio je napad 8. maja na ambasadu Narodne Republike Kine u Beogradu, koji je izazvao veliku diplomatsku napetost između vlada te države i SAD-a. U tom su napadu ubijena tri kineska službenika ambasade.
U Srbiji se do 1999. registrovalo između 15.000 i 20.000 novih slučajeva karcinom, da bi taj broj već 2004. dostigao cifru od 30.000 novih bolesnika.
NATO akcija okončana je 10. juna 1999. godine, nakon potpisivanja Kumanovskog sporazuma i usvajanja Rezolucije 1244 Saveta bezbednosti UN-a, nakon čega je usledilo povlačenje svih jugoslovenskih vojnih snaga sa Kosova i dolazak 36.000 vojnika međunarodnih mirovnih snaga.
Milošević je naredne godine pobunom svrgnut sa vlasti, a 2002. godine je poslat u Haški tribunal kako bi mu se sudilo za zločine, uključujući i one počinjene na Kosovu. On je preminuo u pritvoru pre nego što mu je presuda izrečena.
Agresija NATO-a na Srbiju godinama je bila pogrešno nazivana "Milosrdni anđeo", jer ne postoji ni jedan zvanični dokument koji bi potvrdio da se taj naziv vezuje za operaciju. Neposredna povod za bombardovanje je bio navodni masakr civila u Račku i odbijanje jugoslovenske delegacije da potpiše Sporazum iz Rambujea.
Zvanični podaci Ministarstva odbrane Srbije
Prema podacima Ministarstva odbrane Srbije tokom vazdušne agresije Alijanse ubijeno je 2. 500 civila, među njima 89 dece i 1. 031 pripadnik Vojske i policije.
Prema istom izvoru teže i lakše je ranjeno oko 6.000 civila, od toga 2.700 dece, kao i 5.173 vojnika i policajaca, a 25 osoba se i danas vodi kao nestalo.
Za 11 nedelja svakodnevnih vazdušnih napada, NATO je izvršio 2. 300 udara na tadašnju SR Jugoslaviju i bacio 22. 000 tona projektila, među kojima 37. 000 zabranjenih kasetnih bombi i bombi punjenih obogaćenim uranijumom.
Tokom intevencije, teško su oštećeni infrastruktura, privredni objekti, škole, zdravstvene ustanove, medijske kuće, spomenici kulture, crkve i manastiri. Procene štete koju je imala SRJ kreću se od 30 do 100 milijardi američkih dolara.
