Zašto je KOSOVSKI BOŽUR intenzivno crvene boje i kakvo značaj ima za SRPSKI NAROD?
Nije ramonda, ali ima jednaki značaj.
Danas se navršava 20 godina od nereda na Kosovu i Metohiji nazvanim "martovski pogrom", tokom kog su Albanci, najpre u Kosovskoj Mitrovici, a zatim i u drugim delovima Kosova i Metohije, organizovali proterivanje Srba, uništavanje njihove imovine i verskih objekata.
Sećanje na nemili događaj, takođe, dobar je povod da se prisetimo jedne biljke koja simbolizuje stradanje srpskog naroda.
Šta simbolizuje cvet RAMONDA? Ime dobio po srspkoj kraljici, a svi pričaju o njemu zbog "Evrovizije"
Da li znate ko je bila "Kosovka devojka" sa slike Uroša Predića?
Niste patriota ako ste protiv LATINICE: Zašto je ovo pismo važno za Srbe koliko i ĆIRILICA?
Svaki pomen cveta crvenog kosovskog božura (Paeonia peregrina) asocira uglavnom na Kosovski boj i prolivenu krv kosovskih junaka, zbog čega je, kako se veruje, dobio crvenu boju, od te daleke 1389. godine 28. juna.
Božuri su crveno cveće natopljeno junačkom krvlju, kaže legenda. Od tada je božur za Srbe više od cveta.
Predanje kaže da božur nigde nije tako intenzivno crven, kao onaj koji cveta na Kosovu, na Gazimestanu, poprištu Kosovske bitke.
Malo je poznato, međutim, da ovaj purpurni, kao krv crveni cvet sa znatno manje latica od onih nama poznatih, baštenskih, i ogromnim žutim prašnicima, cveta još, u Rumuniji, u Vlaškoj niziji, na nekoliko desetina kilometara od Dunava – na polju Rovine.
U bici koju su tu 17. maja 1395. godine vodili čuveni vlaški vojvoda Mirča Stariji i turska vojska koju je predvodio sultan Bajazit Prvi poginuo je junak srpskih epskih pesama, legendarni Kraljević Marko.
Prema verovanju u Srba, cvetovi božura su isključivo bili bele boje sve do bitke na Kosovu, kada su iz zemlje natopljene krvlju kosovskih junaka nikli crveni božuri.
Osim što štiti porodicu i decu od negativne energije, za ovaj cvet se vezuje simbolika u ljubavnoj magiji.
Veruje se da koren božura privlači sreću. Takođe, božur čuva i dom od zla. Ako devojka čezne za nekim mladićem treba samo da se zakiti božurom i to će odmah privući pažnju željenog mladića.
Na planini Maljenik iznad sela Krivi Vir i izvora Crnog Timoka, na 702 metra nadmorske visine raste oko 2.000 jedinki božura u hrastovoj šumi. Meštani ovaj božur nazivaju – kosovski.
Podsetimo, 17. marta 2004. godine etnički je očišćeno šest gradova i devet sela, a svoj dom napustilo je više od 4.000 Srba.
Osmoro Srba i 11 Albanaca je poginulo, povređeno je više od hiljadu ljudi, a među njima i na desetine pripadnika međunarodnih snaga.
Zapaljeno je ili teško oštećeno oko 1.000 srpskih kuća, deset srpskih škola, kao i domovi zdravlja, pošte i druge institucije države Srbije.
Za 48 sati zapaljeni su Bogorodica Ljeviška, Prizrenska Bogoslovija i Hram Svetog Đorđa, crkva Hrista Spasa i konak manastira Svetih Arhangela kod Prizrena, miniran je manastir Svetih Кozme i Damjana u Zočištu, kao i manastir Devič nadomak Srbije.
U južnom delu Kosovske Mitrovice zapaljena je crkva Svetog Save, u Prištini je zapaljena crkva Svetog Nikole, a u Podujevu je polomljen krst sa kupole crkve Svetog Andreja Prozvanog.
Srbi su proterani iz Kosova Polja, Obilića, Plemetine, Lipljana, Uroševca, Đakovice, Gnjilana a po drugi put iz svojih domova morali su da beže i Srbi iz Belog Polja kod Peći, gde su ponovo zapaljene sve povratničke kuće.
Neredi su se dogodili pred očima 38.000 vojnika Kfora iz 39 zemalja i 8.000 UNMIК policajaca, koji su bili zaduženi za očuvanje bezbednosti svih koji žive na Кosovu, a uprkos tome organizatori nisu kažnjeni, a i oni koji su direktno učestvovali osuđeni su na minimalne zatvorske kazne.
Srbija Danas/V.J.
