ZBOG ČEGA JE GORNJE PODUNAVLJE VAŽNO?
"Evropski Amazon."
Da li ste znali da se u Srbiji nalazi važan centar biološke raznovrsnosti, koje je od 2001. godine zaštićeno kao Specijalni rezervat prirode? U pitanju je Gornje Podunavlje, ili kako ga još zovu „Evropski Amazon“, čija se vlažna područja i šume prostiru na oko 20.000 km2 i stanište su brojnim ugroženim vrstama, kao što su orao belorepan, crna roda i vidra. Plavna područja služe kao prirodni rezervoari koji omogućavaju skladištenje velikih količina vode iz kojih se ona postepeno i bezbedno oslobađa u reke i podzemne vode. Ukoliko se plavna područja izgradnjom nasipa odvoje od rečnih korita, u tom slučaju se smanjuje zadržavanje poplavnih voda i samim tim rizik od poplava je veći.
Regulacijom rečnog vodotoka za potrebe rečne plovidbe i poljoprivrede u poslednjih 100 godina uništeno je 80 odsto prirodnih plavnih područja uz Dunav, kao biološki najproduktivnijih staništa.
Otud i potreba za partnerstvom između Svetske organizacije za prirodu – WWF i Coca-Cola sistema, koji su pokrenuli inicijativu za obnovu vlažnih i plavnih područja duž Dunava u šest zemalja – u Austriji, Bugarskoj, Hrvatskoj, Mađarskoj, Rumuniji i Srbiji. Cilj je do 2020. godine povećati kapacitet reke za 12 miliona m3, što je približno zapremini 4.800 olimpijskih bazena, i obnoviti više od 53 km2 vlažnih staništa, što je, poređenja radi površina 7.422 fudbalska terena. Ovaj poduhvat ukupne vrednosti 4,4 miliona dolara, WWF i Coca-Cola su u Srbiji započele pilot projektom obnove bara Šarkanj i Semenjača. Zahvaljujući eksperimentalnim metodama koje su razvijene i prvi put primenjene u Srbiji, po modelu korišćenom u našoj zemlji će raditi i u preostalim zemljama kroz koje se „Evropski Amazon“ prostire.
2016. godine rađena su naučna istraživanja algi i ptica na teritoriji obnovljenih bara Semenjača i Šarkanj čiji su rezultati pokazali uspešnost revitalizacije, koja se prvenstveno ogledala upravo u povratku nekih od retkih vrsta u ova staništa.
Zahvaljujući ovakvim inicijativama, vraćena je mozaičnost prirodnih staništa – vlažnih livada, slatina i vodnih „ogledala“ u koje su se ponovo vratili beli i žuti lokvanj, močvarna perunika rogoz i sa njima i mnogobrojne vrste ptica močvarica.
