Na današnji dan preminula legendarna Olivera Marković
Osim po talentu za glumu, bila je poznata i po ogromnom talentu za pevanje, a naročito lepo je izvodila ruske romanse.
Legendarna glumica Olivera Marković preminula je na današnji dan, 2. jula 2011. godine.
Rođena je u Beogradu kao Olivera Đorđević 1925. godine, a sa samo devet godina je u Niškoj banji osnovala „pozorišnu trupu“ u kojoj je bila glavna glumica, rediteljka, upravnica i autorka tekstova.
Nakon završene Druge ženske gimnazije, upisala je studije istorije umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu. U međuvremenu je upisala i Akademiju za pozorišnu umetnost, gde je i diplomirala u klasi profesora Mate Miloševića 1952. godine.
Od 1951. godine je bila i član Beogradskog dramskog pozorišta, a tokom karijere je ostvarila preko 150 uloga u pozorištu i snimila više od 50 filmova.
Osim po talentu za glumu, bila je poznata i po ogromnom talentu za pevanje, a naročito lepo je izvodila ruske romanse.
Život su joj obeležile dve velike ljubavi. Prva velika ljubav naše glumačke legende bio je glumac Rade Marković, kog je upoznala još kao tinejdžerka, u ratom zahvaćenom Beogradu 1944. godine.
Naime, tada se na Kolarčevom univerzitetu okupila omladina koja je želela da stvara pozorišne predstave, a na audiciju je došao i Rade. Kasnije je tvrdio da je tada „loše izveo deo iz Nušićevog ‘Sumnjivog lica’“, ali je ipak primljen.
Probe su imali u holu jednog petosobnog stana na Terazijama broj 12, a podučavao ih je reditelj drame i opere, Erih Helc.
Želeli su da odigraju nekoliko predstava nakon oslobođenja, ali je onda počelo američko bombardovanje Beograda, a kako je Kolarac bio u centru dešavanja, dogovorili su se da sa probama nastave u vili Pere Radovanovića na Pašinom brdu.
U devet ujutru trebalo je da se okupe na dogovorenom mestu, a nisu se pojavili samo Rade i Olivera koji su se dogovorili da se prvo nađu na Južnom bulevaru, a potom zapute na probu i nađu se sa ostalima.
Marković je čekao dugo, a Olivera se nije pojavljivala. Začule su se sirene i počelo je snažno bombardovanje. Kako Olivera nije došla, on se sam uputio na probu i tamo zatekao stravičan prizor – mesto na kom je trebalo da se nađu je sravnjeno sa zemljom, a poginulo je svih 40 umetnika koji su na probu došli na vreme.
Olivera je ubrzo postala gospođa Marković, a ona i Rade su avgusta 1946. godine dobili sina, danas poznatog reditelja Gorana Markovića.
Zajedno su stvarali umetnost i postigli mnogo, ali su se nakon 17 godina braka razveli.
Krenuli su svako svojim putem, a glumica je ubrzo uplovila u vezu sa kolegom Dušanom Bulajićem koji je kasnije postao njen drugi suprug.
Iako su ona i Rade nastavili da budu „večiti partneri“ na sceni, sa Dušanom je provela ostatak svog života u ljubavi.
Glumica je često u šali isticala kako joj se čini da se „udala čim se rodila“ i da se „ne seća perioda kada nije bila u braku“.
Olivera i Dušan bili su članovi Narodnog pozorišta u Beogradu, a svoj privatni život trudili su se da drže u tajnosti.
Njihovu ljubavnu bajku prekinula je Bulajićeva smrt 1995. godine, a Olivera je preminula 2. jula 2011. godine u 87. godini života.
Iste godine joj je održan pomen u Narodnom pozorištu, a tada je njen sin Goran kustosu Muzeja Narodnog pozorišta predao kutiju sa njenim ličnim stvarima.
Tada je otkrivena i glumičina velika tajna, kada je svima pažnju privukla jedna umrlica koju je Olivera čuvala.
U pitanju je umrlica čuvene glumice Žanke Stokić, a kako je Goran Marković tada objasnio, njegova majka ju je skinula sa jednog drveta ubrzo nakon Žankine sahrane 1947. godine. Detaljnije o ovoj temi možete pogledati KLIKOM OVDE.