Na današnji dan ostali smo bez Mirka Babića, prvaka najstarijeg pozorišta u Srbiji

Mirko Babić, legendarni glumac i prvak drame najstarijeg pozorišta u Srbiji, Knjaževsko-srpskog teatra, bio je jedan od najcenjenijih i najvoljenijih umetnika na našim scenama. Sa više od 100 pozorišnih uloga, nezaboravnim televizijskim i filmskim projektima, Babić je stekao status istinskog ikone, a šira javnost ga najviše pamti po kultnoj ulozi Dragojla u popularnoj seriji Selo gori, a baba se češlja. 

Njegova čuvena replika „Mislim, nemoj da se ljutiš“ postala je deo svakodnevnog govora, a lik koji je tumačio u ovoj seriji zauvek će ostati zapamćen kao jedan od najvažnijih u istoriji srpske televizije.

Babić je rođen 14. marta 1948. godine u Kragujevcu. Diplomirao je glumu 1973. godine na beogradskoj Akademiji za pozorište, film, radio i TV, a potom je odlučio da svoju karijeru gradi u svom rodnom gradu, gde je postao jedan od prvih diplomiranih glumaca u istoriji Kragujevačkog teatra. Iako je imao brojne ponude iz prestoničkih pozorišta i medijskih centara, Mirko Babić je odabrao da ostane veran svom matičnom pozorištu, a njegova posvećenost i rad u Kragujevcu učinili su ga ključnom figurom na srpskoj pozorišnoj sceni.

Babić je ostvario bogat opus uloge u brojnim domaćim pozorištima, kao što su Beogradsko dramsko pozorište, Atelje 212, Narodno pozorište u Beogradu, Narodno pozorište u Nišu, Bosansko narodno pozorište u Zenici, i mnogim drugim. Njegov talenat i svestranost omogućili su mu da briljira i na filmskom i na televizijskom platnu, ostvarivši više od 50 uloga u filmovima i serijama. Pored serije Selo gori, a baba se češlja, zapažene su i njegove uloge u serijama Dr Karađorđe, Pozorište, Poslednja audijencija, a često je bio angažovan i za filmove i televizijske projekte koji su izazivali veliku pažnju publike.

Njegov rad nije prošao nezapaženo ni od strane struke. Mirko Babić je dobitnik brojnih priznanja za svoj doprinos umetnosti. Među njima su i prestižna priznanja kao što su Statueta „Joakim Vujić“, koju dodeljuje Knjaževsko-srpski teatar, Orden Svetog Save drugog reda koji mu je dodelila Srpska pravoslavna crkva 2013. godine, kao i Srebrna medalja za zasluge koju dodeljuje predsednik Republike Srbije. Godine 2018. dobio je i priznanje „Zaslužni građanin grada Kragujevca“, a ističe se i nagrada Zlatne kolajne na Festivalu monodrame i pantomime u Zemunu 1982. godine za ulogu Ljube Vrapčeta u Kad su cvetale tikve.

Babić je bio i stalni član Kragujevačkog teatra, gde je debitovao 1972. godine ulogom Vaske Pepela u drami Na dnu Maksima Gorkog. Njegov talenat prepoznat je i na brojnim festivalima, gde je osvojio više nagrada za izuzetne uloge, uključujući i one na Susretima pozorišta Srbije.

Njegov kolega, glumac Aljoša Vučković, o Mirku Babiću je rekao: „Svaki susret sa Mirkom bio je iskren, lep, kratkotrajno-dugotrajan i pun emocija“, što najbolje opisuje njegov karakter i umetnički duh.

Mirko Babić je svojim radom ostavio neizbrisiv trag na srpskoj pozorišnoj sceni, ali i u srcima publike, koja će zauvek pamtiti njegovu nezaboravnu izvedbu i predanost umetnosti.

Na današnji dan, 2020. godine, nakon duge i teške bolesti je posustao. Sahranjen je na Varoškom groblju u Kragujevcu.