Šta je otkrio pre ubistva? Misterija likvidacije 'pukovnika Perića', operativca DB koji je znao previše - ubijen nakon sastanka u kabinetu Koštunice
Ni posle 23 godine od ubistva Momira Gavrilovića, 3. avgusta 2001. godine, i dalje se ne zna ko je i zašto likvidirao bivšeg pukovnika Državne bezbednosti, ratnog komandanta i operativca.
Momir Gavrilović je ubijen samo nekoliko sati nakon što se sastao sa Vojislavom Koštunicom, predsednikom tadašnje Savezne Republike Jugoslavije. Ubica je očigledno imao sve potrebne informacije o Gavriloviću, jer ga je sačekao ispred zgrade u kojoj je stanovao, u novobeogradskoj Ulici Džona Kenedija broj 15. Napadači su ga sačekali oko 22 časa, ispalili smrtonosne hice i nestali u letnjoj noći. Opis ubice bio je vrlo štur, a policija je imala samo informaciju da je napadač pobegao u vozilu sa beogradskim tablicama.
I dalje misterija: Ko je i zašto ubio Momira Gavrilovića?
Nekadašnji radnik Državne bezbednosti, Momir Gavrilović, poznat i pod ratnim pseudonimom pukovnik Perić, ubijen je pre 23 godine, dok se vraćao sa sastanka sa savetnicima tadašnjeg predsednika SRJ, Vojislava Koštunice. Uprkos dugogodišnjoj istrazi, ni nalogodavci zločina ni počinioci nisu identifikovani, ali je Gavrilovićevo ubistvo izazvalo velike političke turbulencije unutar DOS-a, što je dovelo do brojnih optužbi između kabineta Vojislava Koštunice i Vlade Srbije.
Momir Gavrilović, poznat i pod nadimcima Gavra i Moca, ubijen je 3. avgusta 2001. godine, oko 22 časa, na parkingu ispred zgrade u ulici Džona Kenedija u Novom Beogradu. Na njega su pucala najverovatnije dva napadača iz automatskog pištolja "škorpion" kalibra 7,65 milimetara, sa prigušivačem. Prema izjavama očevidaca, napadači su pobegli sivim "mercedesom" beogradskih tablica, sa početnim brojevima 444. Iako je policija odmah blokirala ceo kraj, nisu pronađeni tragovi koji bi doveli do ubica. Tek dva dana kasnije, mediji su otkrili identitet žrtve - bivši operativac DB-a, Momir Gavrilović.
Sastanak koji je uzdrmao javnost
Posebnu pažnju javnosti izazvala je informacija da je Gavrilović nekoliko sati pre ubistva bio na sastanku u kabinetu Vojislava Koštunice u zgradi SIV-a. Tamo se sastao sa Radetom Bulatovićem, tadašnjim savetnikom za nacionalnu bezbednost, Gradimirom Nalićem, savetnikom za ljudska prava, i Ljiljanom Nedeljković, šeficom Koštuničinog kabineta.
Gavrilović je u Državnoj bezbednosti radio od 1979. do 1999. godine, a tokom karijere bio je angažovan na poslovima u Somboru, Uroševcu i Beogradskom centru RDB-a. Iako su njegovi doprinosi iz perioda rata u Republici Srpskoj Krajini i istočnoj Slavoniji ostali prećutani u zvaničnim saopštenjima, navodi se da je u tom periodu dobio čin pukovnika i bio savetnik za bezbednost Milana Martića.
Teorije o motivima ubistva
Motivi za likvidaciju Momira Gavrilovića i dalje su predmet spekulacija. Prema jednoj teoriji, Gavrilović je ubijen zbog dokumenata koja je predao saradnicima Vojislava Koštunice, a koja su navodno ukazivala na korupciju u tadašnjoj Vladi Srbije i Demokratskoj stranci. Druga teorija povezuje njegovo ubistvo sa informacijama koje je posedovao o likvidaciji novinara Slavka Ćuruvije, što je navodno povezalo pojedine članove kabineta Zorana Đinđića sa surčinsko-zemunskim klanom.
Vladimir Beba Popović, tadašnji šef Biroa za komunikacije Vlade Srbije, izjavio je da je Gavrilović bio ključni svedok kriminalnih aktivnosti DB-a nakon 5. oktobra 2000. godine. Prema njegovim tvrdnjama, Gavrilović je bio pozvan na sastanak u kabinet, što je, kako je Popović insinuirao, moglo biti deo zavere koja je rezultirala njegovom smrću.
Nepotvrđene optužbe i političke igre
Ubistvo Gavrilovića postalo je povod za političke obračune između DSS-a i DS-a, dok su mediji svakodnevno izveštavali o međusobnim optužbama političkih lidera. Ljiljana Buha, bivša supruga Ljubiše Buhe Čumeta, tvrdila je da je Gavrilovića ubio Dragan Nikolić Teča, saradnik "zemunskog klana". Međutim, te tvrdnje nisu potkrepljene dokazima, a tužilaštvo je odbacilo te optužbe.
U javnosti su se pojavili i navodi da je Gavrilović učestvovao u kriminalnim aktivnostima, poput ucena i reketiranja, ali se kasnije ispostavilo da su ti podaci plasirani kako bi diskreditovali njegovu ličnost.
Misterija bez odgovora
Nakon napuštanja DB-a 1999. godine, Gavrilović se bavio privatnim poslovima, ne ostavljajući za sobom nikakvu dokumentaciju koja bi mogla rasvetliti njegov rad ili poslednje sastanke. Razgovori koje je vodio u Koštuničinom kabinetu ostali su tajna, a istinski motivi njegovog ubistva i dalje su nepoznati. Gavrilovićevo ubistvo ostaje jedna od najmisterioznijih likvidacija u novijoj srpskoj istoriji, obavijena velom političkih intriga i neodgovorenih pitanja.